Andrzej Bachleda-Curuś
Z Wikipedii
Andrzej Bachleda-Curuś (ur. 2 stycznia 1947 w Zakopanem) - polski narciarz, medalista mistrzostw świata, olimpijczyk.
Jest synem Andrzeja, znanego śpiewaka operowego (tenora) i Marii Gąsienicy-Wawrytko, mistrzyni Polski w narciarstwie alpejskim.
Pierwszy polski narciarz, który zdobył medal mistrzostw świata w konkurencjach alpejskich - brąz w 1970 w Val Gardena w kombinacji alpejskiej. W 1974 na mistrzostwach świata w St. Moritz poprawił to miejsce zdobywając w kombinacji alpejskiej srebrny medal.
Dwukrotnie wystąpił na olimpiadzie: w Grenoble 1968 (najlepsze miejsce: 6. w slalomie specjalnym) oraz w Sapporo 1972 (najlepsze miejsce: 9. w slalomie gigancie). W 1972 pełnił obowiązki chorążego polskiej reprezentacji olimpijskiej. Na swoim koncie ma także: zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata, 6 medali Zimowej Uniwersjady, 7 złotych medali Spartakiady Armii Zaprzyjaźnionych oraz 14-krotne zwycięstwo w mistrzostwach Polski.
Jest pierwszym Polakiem, który otrzymał nagrodę UNESCO "Fair Play" (1969). Po zakończeniu kariery (1981) wyjechał do Francji, gdzie mieszka do dzisiaj (2005).
Narciarzami alpejskimi i olimpijczykami byli także jego brat Jan i syn Andrzej.
