Alfred Jahn

Z Wikipedii

Alfred Jahn (ur. 22 kwietnia 1915 w Kleparowie pod Lwowem, zm. 1 kwietnia 1999 we Wrocławiu) - znany lwowski i wrocławski geograf, geomorfolog i polarnik, autor ponad 350 prac naukowych.

Szkołę powszechną i V Gimnazjum im. Stanisława Żółkiewskiego ukończył we Lwowie. W 1933 jako prymus zdaje maturę i podejmuje studia geograficzne na Uniwersytecie Jana Kazimierza, specjalizując się pod kierunkiem prof. Augusta Zierhoffera w geomorfologii. Kończy je w 1937 pracą dyplomową o rzeźbie północnej krawędzi Podola, po czym zostaje asystentem Instytucie Geograficznym UJK. Bierze udział w wyprawie na Grenlandię, zorganizowanej przez A. Kosibę. Materiały naukowe z tej wyprawy posłużyły mu do napisania pracy doktorskiej Badania nad strukturą i temperaturą gleb w Zachodniej Grenlandii. Tytuł doktora filozofii UJK otrzymuje w 1939.

Wojnę spędza w rodzinnym Lwowie, podczas okupacji niemieckiej (1941-1944) Lwowa karmiąc wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym prof. Rudolfa Weigla. Praca ta była przez dwa lata źródłem utrzymania całej rodziny.

Po ponownym wkroczeniu Rosjan do Lwowa (lipiec 1944) i po odmowie zatrudnienia na uniwersytecie, znajduje pracę w Urzędzie Geologicznym miasta Lwowa.

W maju 1945 zmuszony jest opuścić Lwów.

W latach 1945-1949 pracownik Uniwersytetu Lubelskiego (UMCS). Od roku 1950 aż do śmierci pracował jako kierownik zakładu geografii fizycznej, a później geomorfologii na Uniwersytecie we Wrocławiu. W latach 1962-1968 był rektorem Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1968 roku stanął on po stronie strajkujących studentów, sprzeciwiając się przy tym komunistycznym władzom i narażając się na represje z ich strony. W latach 1971-1975 prezes Polskiego Towarzystwa Geograficznego, doktor honoris causa uniwersytetów: Wrocławskiego(1985), Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1985), Adama Mickiewicza w Poznaniu (1990) i Iwana Franki we Lwowie (1999). Inicjator akcji sprowadzenia i wyeksponowania we Wrocławiu Panoramy Racławickiej. Pierwszy powojenny honorowy obywatel Wrocławia (1993).