Akademia Rakowska

Z Wikipedii

Akademia Rakowska - szkoła średnia braci polskich, założona w roku 1602 w Rakowie przez Jakuba Sienieńskiego, posła sejmowego, uczestnika rokoszu sandomierskiego 1606-1609. Miała 5 klas, a także studium teologii, formalnie bez praw akademickich.

Znana była z wysokiego poziomu nauczania i tolerancji, przyciągała nie tylko młodzież kalwińską, ale także katolicką. Uczęszczali do niej również cudzoziemcy. Do grona pedagogów Akademii, którzy wprowadzili do polskiej metodyki metodę poglądową, należeli m.in.:

• Johann Szlichtyng (Schlichting), teolog braci polskich i biblista, autor komentarzy do Nowego Testamentu.
• Jan Crell (Johannes Crell), teolog pochodzenia niemieckiego, jej rektor w latach 1616-1621.
• Marcin Ruar, niemiecki myśliciel religijny działający w Polsce, ideolog braci polskich, od 1621-1622 jej rektor.
• Joachim Stegmann, matematyk i myśliciel religijny pochodzenia polskiego, autor nowoczesnego podręcznika do matematyki.

W Akademii uczono języka łacińskiego, etyki, retoryki, matematyki, zapoznawano z elementami prawoznawstwa, polityki i nauk przyrodniczych. Największy rozkwit Akademii Rakowskiej przypadał na lata 1616-1630, kiedy zwano ją sarmackimi Atenami. W tym czasie liczyła ponad 1000 uczniów. W wyniku działań obozu kontrreformacji decyzją Sejmu w 1638 Akademię zamknięto, a jej pomieszczenia zniszczono.

[edytuj] Sławni absolwenci

• Stanisław Lubieniecki, astronom