Access Point
Z Wikipedii
Access Point (ang. punkt dostępowy) to urządzenie stosowane w sieciach bezprzewodowych stanowiące element łączący część przewodową sieci (najczęściej w standardzie Ethernet) oraz część bezprzewodową (standard 802.11). Zarządza on ruchem w obrębie sieci bezprzewodowej.
Access point najczęściej służy do komunikacji między bezprzewodowymi urządzeniami. Najczęściej są to bezprzewodowe karty sieciowe). Może również łączyć się z innymi punktami dostępowymi pracując w jednej z poniższych konfiguracji:
- AP <-> AP client ,
- bridge <-> bridge ,
- multibridge <-> bridge ,
- WDS <-> WDS.
Działanie punktu dostępowego w sieci bezprzewodowej jest analogiczne do działania koncentratora (huba) w sieci przewodowej. Najczęściej punkt dostępowy łączy urządzenia sieciowe wyłącznie w warstwie Ethernet, czego konsekwencją jest konieczność zastosowania rutera (osobnego urządzenia lub wbudowanego w punkt dostępowy) aby urządzenia pracujące w danej sieci bezprzewodowej miały dostęp do Internetu.
Bezprzewodowe karty sieciowe mogą komunikować się również ze sobą bez pomocy punktów dostępowych, pracując w trybie 'ad-hoc'.