Źródło
Z Wikipedii
Źródło - naturalny, skoncentrowany, samoistny wypływ wody podziemnej na powierzchnię Ziemi. W hydrobiologii strefa źródliskowa określana jest nazwą krenal, natomiast organizmy je zamieszkujące to krenon. Krenal dzieli się na eukrenal (źródło właściwe) i hypokrenal - strefę odpływu źródła.
Wydajność źródła mierzy się ilością wody wypływającej w jednostce czasu. Zazwyczaj podaje się ją w l/s.
Badaniem źródeł zajmuje się krenologia.
[edytuj] Jak powstają źródła?
Miejsce wypływu źródła związane jest głównie z układem nieprzepuszczalnych warstw skalnych w powiązaniu z rzeźbą terenu. Wody opadowe przesączają się przez warstwy przepuszczalne, zasilając głębsze poziomy wodonośne. Napotykając warstwy nieprzepuszczalne, spływają po nich pod wpływem siły ciężkości lub pod naporem ciśnienia hydrostatycznego. W miejscu, gdzie strop skał nieprzepuszczalnych wychodzi na powierzchnię, np. na stoku górskim lub w dolinie, tworzy się właśnie źródło.
[edytuj] Rodzaje źródeł
- źródło spływowe
- źródło przelewowe
- źródło warstwowe
- źródło uskokowe
- źródło szczelinowe
- źródła krasowe
- źródło grzbietowe
- źródło zboczowe
- źródło krawędziowe
- źródła terasowe
- źródła przykorytowe
- źródła rumoszowe
- źródło skalne
- źródło zwietrzelinowe
- źródło osuwiskowe
- źródło deluwialne
- źródła sandrowe
- źródła morenowe
- Źródło szczelinowe
- Źródło gorące
- Źródło zatopione
- Źródło ukryte
- Źródło korytowe
- Źródło podmorskie
- Źródło podjeziorne
- Gorące źródło
- Źródło mineralne
- Źródło przelewowe
- Źródło artezyjskie
- Źródło podwodne
- Źródło krasowe
- Źródło dolinne
- Źródło termalne
- Źródło wokluzyjskie
Hydrobiolodzy wyróżniają trzy rodzaje źródeł: reokreny (wywierzyska), helokreny i limnokreny.
W obszarach krasowych zdarza się, że ciek wodny znika w szczelinach krasowych, a później wypływa na powierzchnię. Taki wypływ podziemnych cieków krasowych nazywany jest wywierzyskiem. Niekiedy z takich źródeł wypływa od razu prawdziwa rzeka o dużym przepływie.
Źródła, które zawierają wody o większej od przeciętnej ilości soli mineralnych (powyżej 1 g/l), noszą nazwę źródeł mineralnych (zobacz też: woda mineralna).
Zazwyczaj źródła mają stałą temperaturę, równą w przybliżeniu średniej w ciągu roku temperaturze powietrza w danym obszarze. Niekiedy jednak w miejscach aktywności wulkanicznej lub takich, gdzie taka aktywność ustała dość niedawno, woda, krążąc głęboko pod powierzchnią, nagrzewa się do wyższych temperatur. Źródła, w których temperatura wypływającej wody jest znacznie wyższa od średniej temperatury powietrza w tym miejscu, określa się mianem cieplic. Szczególnym ich rodzajem są gejzery, w których wrząca woda wytryska regularnie w postaci fontanny.
Istnieją też tzw. pieniawy, czyli źródła gazujące. Wyprowadzają one wodę zgazowaną (mieszaninę wody i gazu - najczęściej dwutlenku węgla). Wypływ tych wód jest stały. Do źródeł tych zalicza się też soffioni - wyziewy pary wodnej, siarkowodoru i dwutlenku węgla. Występują one w Toskanii na północy Włoch.
Zobacz też: rzeki źródłowe, ciek wodny.