Święty Marinus

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Święty Marinus - pustelnik z IV wieku, którego wspomnienie jest obchodzone w Kościele katolickim w dniu 3 września. Legendarny założyciel San Marino

Święty Marinus miał pochodzić z wysepki Arbe, położonej na Morzu Adriatyckim u wybrzeży Dalmacji. Wraz ze swoim współziomkiem, św. Leonem, przybył do Rimini, portu włoskiego, gdzie obaj pracowali ciężko przy ładowaniu towarów, Były to czasy panowania Dioklecjana i Maksymiana. W czasie prześladowania obaj święci udali się na górę Tytana (Monte Titano), gdzie wystawili kościółek Św. Piotra i obok skromną dla siebie celę pustelniczą. Niebawem jednak rozeszli się i św. Leon na pobliskim wzgórzu Monteferetro (dzisiaj S. Leo) założył własną pustelnię. Po edykcie mediolańskim (313) biskup Rimini wezwał św. Marinusa do siebie i wyświęcił go na diakona. Wezwał także św. Leona i wyświęcił go na kapłana, by mógł głosić Ewangelię tamtejszym góralom.

Nie znane są bliższe szczegóły życia i śmierci św. Marinusa. Dopiero w roku 1586 archiprezbiter kościoła Sw. Piotra w S. Marino odnalazł relikwie Świętego pod głównym ołtarzem. Napis na urnie potwierdził autentyczność relikwii. W roku 1602 część znalezionych relikwii umieszczono w bogatym relikwiarzu. W roku 1774 powstało bractwo ku czci św. Marinusa (Maryna). Jednak dopiero papież Pius VI zatwierdził jego kult w roku 1778. W roku 1926 papież Pius XI podniósł kościół Sw. Marinusa (dawny Św. Piotra) do godności bazyliki. Nad bazyliką wita przychodnia łaciński napis: Św. Mannowi (Marynouń), Patronoioi i Fundatorowi Republiki San Marino należy do diecezji Rimini. Za bazyliką pokazują grotę-kaplicę z wykutymi ławami, które nazywają łóżkami św. Marinusa i św. Leona. Co roku 3 września republika święci uroczystość swojego patrona. W roku 1975 z okazji przypuszczalnej 1600-tnej rocznicy śmierci poczta San Marino wydała ku czci Świętego specjalne znaczki. Republika utrzymuje się jedynie z turystów, których tu rocznie napływa ponad milion.