Łęk oporowy
Z Wikipedii
Łęk oporowy albo łęk przyporowy - element systemu przyporowego. Łęk, którego zadaniem jest przejęcie sił ukośnych (sił parcia) ze sklepienia nad nawą główną i przekazania ich na zewnętrzne przypory. Łęki oporowe wykonywano najczęściej z kamienia (cegła nie była materiałem wystarczająco trwałym przy wpływach warunków atmosferycznych i małym przekroju konstrukcji, do dnia dzisiejszego zachowały się nieliczne, o małej rozpiętości, łęki wykonane z cegły). Łęk oporowy zastosowano po raz pierwszy w 1140 r. w St-Denis we Francji.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu architektury, łęk,