Тунелски ефект
Од Википедија, слободна енциклопедија
На оваа статија ѝ е потребно правилно форматирање, категоризирање, граматика, интервики и слично. Може да помогнете со тоа што ќе ја уредите и трансформирате во стандардна вики-статија.
Тунелскиот ефект е последица од неодреденоста во квантната механика. Да замислиме еден автомобил кој наближува до рид и кој не е доволно забрзан (нема доволно енергија) за да може се искачи и да помине преку ридот. Класичната механика тврди дека веројатноста автомобилот да се најде од другата страна на ридот е нула, меѓутоа тоа не е така и за квантната механика - таа предвидува дека постои веројатност (во овој случај екстремно мала, практично еднаква на нула) за автомобилот да се најде од другата страна на ридот. Оваа веројатност зависи пред се од димензиите и енергиите за кои се работи, така што ако се работи за електрон кој треба да премине некоја енергетска бариера поголема од енергијата на самиот електрон, според квантната механика веројатноста не е занемарливо мала (како во горниот случај), туку се работи за значителна веројатност тој да се најде „од другата страна“. Во тоа се состои и самата суштина на Тунел ефектот. Во секојдневието, тунел ефектот е доста често присутен, пример е протекување на струја помеѓу два метала кои се во допир. Имено, скоро сите метали се обложени со тенок слој на оксид кој претставува енергетска бариера за електроните во металот, меѓутоа тие ја преминуваат иако класичната физика не би го дозволила тоа.
