თერჯოლის რაიონი

ვიკიპედიიდან

თერჯოლის რაიონი

თერჯოლის რაიონი - ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული რაიონი იმერეთის მხარეში. რაიონის ტერიტორია 1917-მდე შედიოდა ქუთაისის გუბერნიის შორაპნის მაზრაში, 1821-დან შორაპნის მაზრაში, 1930-დან ქუთაისის ოლქში. ამავე წელს გამოიყო ცალკე როგორც ჩხარის რაიონი. 1950 წლიდან ეწოდება თერჯოლის რაიონი.

[რედაქტირება] ბუნება

რაიონის ტერიტორია ძირითადად მდებარეობს იმერეთის დაბლობზე. ტერიტორია - 357 კვ.კმ., მათ შორის სასოფლო-სამეურნეო სავარგულებს უკავია 250 კვ.კმ. რაიონის ტერიტორიაზე მიედინება მდინარეები ყვირილა, ჩოლაბური, ძევრულა, წყალწითელა და სხვები. მთავარი წიაღისეული სიმდიდრეა საკრამიტე და სააგურე თიხა, სამშენებლო ქვა (ეკლარი), ქალცედონი, კირქვა და მარმარილო.

[რედაქტირება] მოსახლეობა

მოსახლეობის რიცხოვნობა - 45 ათასი კაცი; სიმჭიდროვე - 127 კაცი კვ.კმ-ზე. რაიონში 46 დასახლებული პუნქტია: 1 ქალაქი, 45 სოფელი.

[რედაქტირება] მმართველობა

რაიონის ადგილობრივი თვითმმართველობის უმაღლესი ორგანოა რაიონის საკრებულო, აღმასრულებელი ორგანო - რაიონის გამგეობა. მმართველობის ადმინისტრაციული ერთეულებია:

ქალაქის საკრებულო - 1: თერჯოლა;
თემის საკრებულო - 13: ალისუბნის, ახალი თერჯოლის, ბარდუბნის, გოდოგანის, ეწრის, თუზის, კვახჭირის, ნახშირღელის, რუფოთის, ზედა საზანოს, სიქთარვას, ჩხარის, ძევრის;
სოფლის საკრებულო - 5: გოგნი, ზედა სიმონეთი, ქვედა სიმონეთი, ღვანკითი, ჭოგნარი.

[რედაქტირება] ეკონომიკა

წამყვანი დარგია სოფლის მეურნეობა, მათ შორის მევენახეობა, მებოსტნეობა, მეხილეობა, მარცვლეული კულტურების (სიმინდი) მოყვანა და მეცხოველეობა. მრეწველობა ემყარება ადგილობრივ ენერგეტიკულ, მინერალურ და სასოფლო-სამეურნეო ნედლეულს. რაიონში არის ჩაის, ღვინის ქარხნები და რამდენიმე წვრილი საწარმო. რაიონის ტერიტორიაზე გადის სამხრეთ კავკასიის რკინიგზის მაგისტრალი და თბილისი-ქუთაისის საავტომობილო გზატკეცილი.