Gleipnir

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Gleipnir er galdrakeðja sem æsir notuðu til að binda Fenrisúlf.

[breyta] Sagan af tilkomu Gleipnis

Eftir að Fernir hafði slitið tvo hlekki sem æsir komu á hann þá ákváðu þeir að leita hjálpar hjá dvergi nokkrum sem var víðkunnur galdrameistari. Skírnir boðberi Freys var sendur til neðanjarðarsmiðju dvergins til að fá hann til að smíða galdra fjötur fyrir æsi.

Dvergurinn félst á að taka verkið að sér en bað Skírni um að koma aftur eftir mánuð því að það tæki nokkuð langan tíma að afla efnispartana sem þyrfti í fjötrana.

Skírnir kom aftur að mánuði liðnum og spurði dverginn um fjötrana. Dvergurinn sagði: „Fjöturinn er fullbúinn og ég skal segja þér úr hverju hann er gerður. Ég hef sett hann saman úr sex efnispörtum svo haglega tengdum, að hvergi hattar fyrir.“

„Hverjir eru þessir frábæru efnispartar?“ spurði Skírnir.

Hann er gerður í dyn kattarins, skeggi konunar, rótum bjargsins, sinum bjarnarins, anda fisksins og af fugls hráka. „Ekki fæ ég trúað þessu,“ mælti Skírnir. „Enginn hefur nokkurntíma heyrt getið um dyn af hlaupi kattarins og ekki hafa konu skegg né fiskar andardrátt né björg rætur. Þessir hlutir eru einfaldlega ekki til.“ Þessvegna tók mig mánuð að finna þá mælti dvergurinn.

Skírnir snéri aftur til Valhallar með örþunnan þráðinn fullur efasemda.

Æsir voru ekki síður vantrúaðir þega Skírnir snéri aftur með fjötrana, en Óðinn ákvað að reyna sammt sem áður fjötrana vegna orðspors dvergsins.

Æsirnir plötuðu Fernir til að koma með sér til fjarlægs staðar sem kallaður var Lyngvi. Þegar þeir komu til Lyngva þá spurðu þeir Fernir hvort hann væri ekki til í að reyna að slíta smá band sem þeir hefðu haft með sér til að prófa styrk sinn.

Úlfurinn sagði: „Mér líst þannig á þennan dregill að enga frægð muni ég hljóta af að slíta svo mjótt band.“ En úlfinn grunaði að bandið væri gert með einhverjum töfrum svo að hann fékkst ekki til að setja það á sig nema einvher ásanna myndi legga hönd sína í munn hans að veði.

Enginn ásanna nema Týr þorði að leggja hönd sína í munn Fernis, Þegar Fernir áttaði sig á að Gleipnir var gerður með göldrum beit hann tönnunum saman og hönd Týrs af.

Þegar ljóst var að máttur Gleipnir var svo mikill að Fernir gat ekki slitið hann þá drógu æsir endann á þráðinnum í gegnum hellu eins sem nefnist Gjöll og festu helluna langt niðrí jörð. Þá tóku þeir stórt bjarg og skutu enn lengara það hét þviti, og höfðu það fyrir festarhælinn. Þar mun Fernisúlfur liggja til Ragnaraka.