Հովհաննես Երզնկացի
From Wikipedia
Հայ միջնադարյան փիլիսոփա 1230-1293
Լեզուն է գործիք բանի 'ւ արդարոյն զերդ խալաս ոսկի, զՄարդոյն է մէկ փերթ արել և օձին է երկու ճըղի, Էնց մարդն որ երկու խօսի` զմէկըն քաղցր ու մէկըն լեղի, Եղբայր է օձին եղել ու զնորա անէծքն ընդունի:
Աշխարհս ի տոլապ նըման, որ ի վեր 'ւ ի վայր թավալի, Վերինն այլ ի վայր դառնայ, և վարինն ի վեր ոլորի, Մըտիկ դու հիւսանն արա, որ թապութ 'ւ օրոցք շինէ նա, Մէկըն գայ և մէկն երթայ, նա իւր բան պակաս չի մընայ:
