Ludvík Kuba

Z Wikipedije

Ludvík Kuba (* 16. apryla 1863 w Poděbradach/ČR; † 30. nowembra 1956 w Praze) bě čěski folklorist, spisowaćel, moler a přećel Serbow.

Wón narodźi so jako druhe z 13 dźěći zamkarskeho mištra Ludvíka Kuby a jeho mandźelskeje Anny, rodź. Mikšovskeje.

Kuba je studował mjez słowjanskimi narodami, zo by jich spěwy, reje, hudźbne nastroje a nałožki zeznał. Na wuměłske a wědomostne wašnje je tute na papjerje a płatnu předstajił a dokumentarisce wopisał. Wobšěrna zběrka "Slovanstvo ve svých spěvech" (w 16 zwjazkach) swědči wo jeho etnografiskim tworjenju. Podobna dokumentacija měješe nastać wo drastach kaž tež nałožkach, štož dźělnje w pjeć knihach "Čtení o Lužici / Čtení o Starém Srbsku/ Čtení o Makedonii / Čtení o Dalmacii/ Čtení o Bosně a Hercegovině" zrealizowa.

Na swojich pućowanjach po Europje je čućiwje wšědny dźeń wobkedźbował a dožiwjał, ludźom a wosebje swojim modelam připosłuchał. Zezna so dokładnje z towaršnostnymi wobstejnosćemi a wokolinami. Z knihami "Cesty za slovanskou písní", "Zaschlá paleta" a "Křižem kražem slovanským světem" zawostaji bohate namrěwstwo. Často jenož krótke lěta po jeho zapiskach a skicach běchu žórła wusakli, spěw womjelknył, reja dorejowana, drasta wotpołožena a nałožk zabyty.

Prěni króć wopyta Kuba Lužicu 1886 a potom hišće trójce (1903, 1922 a 1923). Wuži składnosć tež za portretowanje serbskich wosobinow, a stwori z tutymi mólbami zakład za serbsku galeriju. Kuba dósta w słowjanskich krajach mnohe wuznamjenjenja a počesćowanja. Do Maćicy Serbskeje zastupi w lěće 1887. Tute towarstwo pomjenowa jeho 1923 za čestneho sobustawa a 1945 spožči jemu Domowina čestne sobustawstwo.