Complemento circunstancial

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Denomínase complemento circunstancial (CC) á función sintáctica desempeñada por un adverbio, sintagma preposicional ou sintagma nominal que sinale algunha circunstancia de tempo, lugar ou modo ao verbo do que é complemento, ás veces mesmo pode expresar cantidade, causa, posibilidade, afirmación, negación ou finalidade. Existen, pois varios tipos:

• CC de Tempo:
  

O home veu onte (Adv/CCT)

O home veu luns (SN/CCT)

• CC de Lugar:
  

O home veu á casa (CCL)

• CC de Modo:
  

O home veu amodo (Adv/CCM)

O home acudiu con rapidez (Sprep/CCM)

• CC de Cantidade:
  

O home comeu moito (Adv(CCC)

• CC de Posibilidade:
  

O home quizais comese (Adv/CCPos.)

• CC de Negación:
  

O home non comeu nunca (Adv/CCNeg.)

• CC de Afirmación:
  

O home si comeu (Adv/CCafirm.)

• CC de Finalidade:
  

O home veu para o exame (Sprep/CCFin.)