Aqueo
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Os Aqueos (en grego Ἀχαιοί / Akhaioí) son un dos primeiros pobos indoeuropeos en invadir Grecia, no II milenio antes da nosa era, expulsando aos primeiros habitantes, os Pelasgos grazas á súa superioridade militar (uso da espada no cando do puñal, uso do bronce).
A Argólide convértese no seu feudo e desde ela dominan o resto de Grecia. Homero fala así de «Aqueos» ou de «Arxivos» para designar o conxunto dos Gregos reunidos ante Troia. Os seus centros principais soan as cidades de Argos, Tirinto, Pilos, pero sobre todo Micenas, de onde vén o nome de civilización micénica para o período que vai do século XVII ao XII antes da nosa era, aproximadamente. A caída do dominio micénico atribúese tradicionalmente á invasión doria, pero hoxe pénsase que a gran invasión foi máis ben unha serie de pequenas incursións, espazadas no tempo.
O seu devanceiro epónimo é Aqueo, fillo de Xuto e de Creúsa, medio irmán de Ión (devanceiro epónimo dos Xonios).
Hai autores que tentan identificar os Aqueos cos habitantes do país de Ahhiyawa, mencionados nas fontes hititas.
