ویلیام همیلتون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ویلیام همیلتون

سر ویلیام روآن همیلتون (انگلیسی: Sir William Rowan Hamilton)

(*۴ اوت ۱۸۰۵ در دوبلین، †۲ سپتامبر ۱۸۶۵ نزدیکی دانسینک)، ریاضیدان و فیزیکدان ایرلندی.

همیلتون در دوبلین ریاضی تحصیل کرد و سال ۱۸۲۷ (یعنی در ۲۲ سالگی)، پروفسور ستاره‌شناسی و ستاره‌شناس سلطنتی (Royal Astronomer) ایرلند، صدا زده شد. در ابتدا او خود را با فیزیک نور و خواص هندسی‌اش مشغول کرد. در هجده سالگی همیلتون موفق به کشف قاعده همیلتون در مکانیک شد، که بر طبق آن اثر ثابت باقی می‌ماند:

$\delta S = \delta \int L(q,\dot q,t) dt = 0$

با استفاده از حسابان تغییر می‌توان به وسیله این قاعده، در ریاضی معادله اویلر-لاگرانژ که در مکانیک لاگرانژی مورد استفاده قرار می‌گیرد را، اثبات کرد. همیلتون خود را بعدها با چهارگان‌ها مشغول کرد، که امروزه به عنوان مثال در گرافیک کامپیوتری و نظریه نسبیت کاربرد دارد. از لحاظ زبانشناسی نیز همیلتون، در هفت سالگی به طور باور نکردنی زبان عبری بلد بود و تا قبل از تولد سیزده سالگیش هم او در مجموع ۱۲ زبان از جمهله زبانهای کلاسیک و مدرن اروپایی، فارسی، عربی، هندو، سانسکریت، و مالایایی را آموخته بود. او همچنین تا آخر عمرش همیشه خود را برای تفریح و سرگرمی با متنهای فارسی و عربی مشغول می‌کرد.