همبندی (رایانه)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در شبکه‌ها به شیوه اتصال چند گره به‌وسیله پیوندها، همبندی گفته می‌شود. در دانش رایانه به نحوه آرایش ارتباطات و به عبارتی به پیکربندی ایجادشده توسط اتصالات بین دستگاه‌های یک شبکه محلی یا میان دو یا چند شبکه محلی، همبندی (یا جانمایی یا توپولوژی شبکه) گفته می‌شود.
انواع همبندی‌ها عبارت‌اند از:
۱. آرایش خطی یا گذرگاهی (Bus): شبکه‌ای که از همبندی گذرگاهی استفاده می‌کند معمولاً دارای یک کابل واحد و بلند می‌‌باشد می‌‌باشد که رایانه‌ها به آن متصل هستند و در هر واحد زمانی تنها یک رایانه متصل می‌تواند اطلاعات را ارسال نماید. در این روش کلیهٔ رایانه‌های متصل به خط، اطلاعات ارسال شده را دریافت می‌کنند، اما اطلاعات تنها توسط رایانه‌ای که بستهی داده‌ای متعلق به آن بوده‌است، گشوده می‌گردد. بقیهٔ رایانه‌ها از بسته صرف‌نظر می‌کنند. به این روش ارسال بسته‌ها که مبتنی بر ارسال به همه-برداشت توسط گیرنده است را ارسال به روش پخشی (Broadcasting) می‌خوانند.
۲. آرایش حلقوی (Ring): این همبندی توسط شرکت آی‌بی‌ام اختراع شد و کلیه رایانه‌ها به گونه‌ای به یکدیگر متصل هستند که مجموعه آنها یک حلقه را می‌‌سازد. همیشه یک بستهٔ کوچک با نام Token در داخل شبکه از یک رایانه به دیگری می‌رود، زمانی که یک رایانه به خط جهت ارسال اطلاعات احتیاج دارد، نشانه را در اختیار گرفته و از چرخش آن داخل شبکه جلوگیری می‌کند، تا زمانیکه نشانه توسط یک رایانه نگه‌داشته شده باشد، شبکه پذیرای اطلاعاتی خواهد بود که آن رایانه ارسال می‌کند.
۳. آرایش ستاره‌ای (Star): در این نوع همبندی کلیه رایانه‌ها به یک کنترل کنندهٔ مرکزی به نام میانگاه (یا هاب Hub) متصل می‌شوند و هرگاه رایانه‌ای بخواهد با رایانه دیگری تبادل اطلاعات کند رایانه مبدا اطلاعات را به میانگاه ارسال نموده سپس از طریق هاب اطلاعات به رایانه مقصد انتقال می‌‌یابد.
4. آرایش ترکیبی (Hybrid) :
