نسک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نَسْک واژه پارسی کتاب است. کتاب واژه‌ای است عربی که به زبان پارسی وارد شده و یک وامواژه است. برای نمونه، مجموعه نوشته‌های زرتشت پیامبر بزرگ ایرانی که اوستا نام دارد از ۲۱ نسک (کتاب) فراهم آمده بود که امروزه پنج نسک از آن باقی‌است. از دیگر واژه‌های پارسی برای کتاب، که پیش از سرازیر شدن وامواژه‌های عربی به زبان پارسی بکار می‌رفته‌اند می‌توان از نیوه نام برد. نیوه با واژه نوشتن هم‌ریشه است.

امروزه واژهٔ نسک به طور خاص برای اشاره به بخش‌ها(کتابها)ی پنجگانهٔ اوستا به کار می‌رود.