قنات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

جدول آب قنات

قنات یا کاریز «کهریز» به راهی که در زیر زمین کنند تا آب از آن جریان یابد می‌‌گویند. قنات کانالی است که از دیر باز برای مدیریت آب در زمین می‌ساخته‌اند. رشته چاهی است که از «چاه مادر» سرچشمه می‌گیرد و احیاناً هزارها متر به طول می‌انجامد که سرانجام آب این قناتها برای شرب و کشت و کار به سطح زمین می‌رساند ودر جای معینی به روی زمین می‌آید.

جمع «قنات» را «قنوات» گویند.طولانی ترین قنات جهان و عمیق ترین مادرچاه در شهرستان گناباد قرار دارد که تاریخ کندن آن به دوره هخامنشی و یا قبل از آن می رسد.

[ویرایش] تعریف قنات

قنات مجموعه‌ای از چند میله و یک کوره (یا کوره های) زیر زمینی است که با شیبی کمتر از شیب سطح زمین، آب موجود در لایه (یا لایه های) آبدار مناطق مرتفع زمین یا رودخانه‌ها یا مردابها و برکه‌ها را به کمک نیروی ثقل و بدون کاربرد نیروی کشش و هیچ نوع انرژی الکتریکی یا حرارتی با جریان طبیعی جمع‌آوری می‌کند و به نقاط پست‌تر می‌رساند. ^{[نیاز به ذکر منبع]}

[ویرایش] اسامی‌معادل قنات در دیگر زبان‌ها

در ایران و سایر کشورهای جهان برای قنات بیش از 27 اسم وجود دارد یا به عبارت دیگر،برای نامیدن این شیوه آبیاری، بیش از 27 اصطلاح به‌کار برده می‌شود.^{[نیاز به ذکر منبع]}

جنوب غربی آسیا: قونات، کنانت، کونوت، کانات، خنات، خاد، کنایت، قنات، کارز، کاه ریز، کاه رز، کرز، کاکوریز، کهریز و چین آوولز.

آفریقای شمالی: فوگارا (فقره)، فقاره، فگاره، مایون، ایفلی، نگولا، ختارا، خوتارا، رتارا.

عربستان: فلج، وجمع آن (الأفلاج) مى نامند.