فلوت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فلوت از سازهای بادی چوبی است که بر خلاف دیگر سازهای این دسته صدای آن نه از لرزش قمیش بلکه از نوسان هوای دمیده شده بر لبه دهنی ساز تولید می‌شود.
فلوت از قدیمی‌ترین سازهای بادی است و قدمت برخی از فلوت‌هایی که باستان‌شناسان یافته‌اند به ۵۰،۰۰۰ سال پیش می‌رسد.
فلوت در گذشته از چوب ساخته می‌شد (به همین دلیل ساز بادی چوبی خوانده می‌شود) ولی فلوت امروزی که در موسیقی اروپایی بکار می‌رود بیشتر از آلیاژهای فلزی ساخته می‌شود.
واژه فلوت در زبان‌های اروپایی به معنای نام کلی سازهای مشابه فلوت نیز بکار می‌رود. انواع فلوت و نی سازهایی بسیار نزدیک هستند بطوری‌که می‌توان «نی» را واژه‌ای برابر «فلوت» و بالعکس دانست.
