شام آخر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شام آخر (به ایتالیایی: Il Cenacolo or L'Ultima Cena) یکی از دیوارنگارههای لئوناردو داوینچی ایتالیایی است.
این اثر هنری نشانگر صحنه هایی از شام آخر روزهای پایانی عمر مسیح است آنطور که انجیل به آن اشاره کرده است. این نقاشی بر پایه ی کتاب یوحنا، باب 13 آیه ی 21 است آنجا که مسیح می گوید که یکی از 12 حواری اش به وی خیانت خواهد کرد. این نقاشی یکی از مشهورترین و بازارش ترین نقاشی های جهان است، که بر خلاف بسیاری از نقاشی هایی از این دست قابل مالکیت شخصی نیست چرا که به آسانی نمی توان آنرا جابجا کرد.
داوینچی این نگاره را برای فرمانروای حامی خود یعنی دوک لودوویچو اسفورتزا کشید. این نقاشی حدود 3سال طول کشید در روز اغاز ای نقاشی داوینچی از صورت یک مرد جوان که به همراه همسرش به یک مهمانی آمده بودن به عنوان صورت مسیح الهام گرفت. پس از سه سال داوینچی مدل دیگری برای ادامه پیدا کرد مرد الکلی که در گوشهای زیر پل افتاده بود بعد از اتمام کار مرد الکلی تابلو رو دید و گفت من این نقش را سه سال پیش موقعی که هنوز همسرم من رو ترک نکرده بود دیدم
به نظر برخي ان كه در سمت راست عيسي نشسته مريم مجدليه است
[ویرایش] منبع
ویکیپدیای انگلیسی. ناقص
این تابلو بیشتر از یک راز است تابلوی دیواری شام آخر لئوناردو داوینچی پس از حدود 22 سال توسط دکتر پینن بارچیلون مورد بازنگری و ترمیم قرار گرفت ودر حال حاضر توسط نقاش برجسته ایرانی آقای علی اکبر ابراهیمی در شهرستان کرج در حال بازسازی است هدف وی ازاین کار تجدید و بازسازی اصل اثر با کمک از آخرین دستاوردهای فنی و هنری می باشد . کار آقای ابراهیمی بر روی بوم به ابعاد یک ونیم در سه متر در حال تکمیل شدن است وطبق اعلام ایشان تا اردیبهشت ماه سال 1386 کامل می گردد .