سید خندان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
[ویرایش] تاریخچه سید خندان
در اوایل دوران سلطنت پادشاه فقید ایران محمدرضاشاه پهلوی در میانه جاده شمیران که از پیچ شمیران آغاز و بعد از گذشتن از دهات ظفر، قلهک، یخچال، زرگنده و ... به ده شمیران می رسید بوجود آمد.
از ابتدا در میانه این جاده که بعدها به جاده قدیم شمیران بعد به خیابان کوروش و نهایتاً بعد از انقلاب ایران در سال 1357 به خیابان شریعتی تغییر نام داد هیچ اثری از سکونت نبود.
بعد از آرام شدن تشنجات پس از پایان جنگ جهانی دوم و تاجگذاری محمد رضاشاه پهلوی، شخصی سید که بواسطه خوشرویی و اخلاق خوبش به سید خندان معروف بوده در شمال شرقی محل کنونی پل سیدخندان و نبش تقاطع جاده شمران و جاده ابراهیم آباد و نارمک (اتوبان رسالت کنونی)اقدام به تاسیس یک قهوه خانه بین راهی نمود.
بواسطه اخلاق خوش سیدخندان خیلی زود جمعیت مسافر به این قهوه خانه جلب شدند و همین بهانه ای برای ایجاد دکانها و کسبهای دیگر گردید و این محدوده طی دو دهه تبدیل به ده سید خندان شد، که محدوده امروزی آن از شرق به خیابان شریعتی از غرب به خیابان جلفا (ارسباران) از شمال به حاشیه رودخانه (خیابان سیمرغ) و از جنوب به ابتدای خیابان فرح شمالی (سهروردی شمالی)و تا خود پل سید خندان محدود می شود.
بعد از بزرگ شدن شهر تهران و به هم چسبیدن تهران و دهات اطرافش و نیز پیش بینی ترافیک کنونی شهر تهران توسط دولت وقت جهت ساخت پل سید خندان محل قهوه خانه توسط شهرداری خریداری و خراب شد و روی آن پل سیدخندان ساخته شد.
