روبن گریگوریان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
روبن گریگوریان موسیقیدان ارمنی‌تبار ایرانی بود.
او در سال ۱۲۹۴ شمسی در شهر تفلیس در جمهوری گرجستان در یک خانواده ارمنی چشم به جهان گشود. تحصیلات خود را در هنرستان موسیقی تهران به پایان رسانید و مدتی رهبر آوازهای دسته جمعی هنرستان بود.
وی نخستین کسی است که ترانه‌های محلی ایران را جمع‌آوری کرد و برای چهار صدا تنظیم نمود. در همین زمینه کتابی در دو جلد بنام «ترانه‌های محلی» انتشار داد. از جمله این ترانه‌ها می‌توان به «آی سرکُتل»، «مَسُم، مَسُم»، «هی یار، هی یار» اشاره نمود.
او در موسیقی از سبک ریمسکی کورساکف و آرام خاچاتوریان پیروی می‌کرد.
وی در سال ۱۳۳۱ شمسی رهسپار آمریکا شد و در سال ۱۳۷۸ شمسی در سن ۸۴ سالگی بدرود حیات گفت.
در مورد تأثیر او در موسیقی ایرانی (که خودش و دوست‌دارانش می‌گفتند موسیقی ایرانی را «آرمونیزه» کرد) به شوخی می‌گفتند که موسیقی ایرانی را «آرمانیزه» (ارمنی) کرد.
