رافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
رافی (به ارمنی: Րաֆֆի) (۱۸۳۵ بیه‌جیک سلماس (ایران)-۱۸۸۵ تفلیس) یکی از نویسندگان و شاعران ارمنی است.
نام اصلی وی هاکوپ ملک-هاکوپیان و رافی لقب و تخلص اوست. در منابعی که به گویش ارمنی باختری نوشته می‌شوند نام او را گاه به‌صورت هاگوپ هاگوپیان هم می‌نویسند.
رافی را پدر رمان تاریخی ارمنی دانسته‌اند. شکوفایی نویسندگی او در تفلیس بود و در آنجا به مکتب نویسندگی روزنامه میشاگ پیوست. روزنامه میشاگ یک روزنامه ارمنی بود که توسط گریگور آرزرونی بنیاد شده بود.
معروفترین رمان رافی، ابله (خِنت) نام دارد که به انگلیسی نیز ترجمه شده‌است.
[ویرایش] آثار
برگزیده‌ای از رمان‌های او:
- جلال‌الدین (۱۸۷۸)
- ابله (۱۸۸۰)
- داویدبیگ (۱۸۸۷)
- ساموئل (۱۸۸۸)
[ویرایش] منبع
ویکی‌پدیای انگلیسی.
