خرم‌آباد
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خرم آباد مرکز استان لرستان و از شهرهای غرب ایران است. این شهر بالغ بر ۴۵۰۰۰۰ نفر جمعیت دارد و در ارتفاع ۱۳۰۰ متری دریا و در میان دره‌های زاگرس قرار گرفته است. نام این شهر از قرن ششم به بعد در کتابها آمده است، اما خرم آباد فعلی محل شهرهای باستانی دیگری بوده است. غارهای خرم آباد از نخستین سکونت گاه‌های انسان است که دست کم از ۴۰ هزار سال پیش مردمانی در ان زندگی می‌‌کرده اند. در دوران ساسانیان شهری با نام شاپور خواست در محل خرم آباد قرار داشته که آثار آن از بین رفته است. قلعه فلک الافلاک معروف‌ترین اثر تاریخی موجود در این شهر است که به دوازده برجی شهرت دارد و در سده هفتم هجری در دوره اتابکان لر بر خرابه‌های دژی ساخته شده، که برخی آن را از آثار دوره ساسانی می‌‌دانند. در عهد فتحعلیشاه قاجار مرمت گردیده و برج مرتفعی بدان افزوده شده و از آن پس فلک الافلاک خوانده شده است. کتیبه‌ای به نام سنگ نبشته، گرداب سنگی و منار، دیگر آثار تاریخی موجود در شهر خرم آباد می‌‌باشند. فاصله خرم آباد تا بروجرد ۱۱۰ کیلومتر، تا تهران ۴۹۰ کیلومتر و تا اهواز ۵۰۰ کیلومتر است. خرم آباد بر سر شاهراه تهران - خوزستان قرار گرفته و دارای اهمیت ارتباطی و راهبردی است.خرم آباد علاوه بر آثار تاریخی فراوان دارای مناظر طبیعی بکر و چشم نوازی است.در حومه این شهر چند آبشار دیدنی وجود دارد که از جمله آنها می‌‌توان به آبشار تاف(در زبان محلی تاف به معنای آبشار نیز به کار می‌‌رود)و آبشار نوژیان اشاره کرد.وجود سفره‌های آب زیرزمینی و بطور کلی منابع آب فراوان و همچنین وفور منابع و معادن،این شهر را در زمره شهرهای غنی از لحاظ منابع طبیعی قرار داده است.علاوه بر آن آب و هوای مناسب خرم آباد از این شهر مکان مناسبی برای کشاورزی و دامپروری ساخته است.
