تئوری اتمی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تاریخچه تئوری اتمی به یونانیها و هندیهای قرن ششم برمی گردد . در ان زمان یونانیها سکه غیر قابل خرد کردن را اتم مینامیدهاند. ولی تئوری علمی اتمی توسط دموکریت یونانی در قرن ۶ ارائه شد . در اوان قرن ۱۹ جان دالتون توانست خرد شدن متناسب یک ماده را به خوبی توضیح بدهد. دالتون تئوری خود را در 7 بند به شرح زیر بیان کرد:
1-ماده از ذرات تجزیه ناپزیری به نام اتم ساخته شده است.
2-همه ی اتم های یک عنصر مشابه یکدیگرند.
3-اتم نه به وجود می آید و نه از بین می رود.
4-اتم های عنصر های مختلف جرم و خواض شیمیایی متفاوتی دارند.
5-اتم های عنصر های مختلف به هم متصل میشوند و مولکول هارا به وجود می آورند.
6-هر مولکول از یک ترکیب معین،همواره نوع و تعداد نسبی اتم های سازنده آن یکسان است.
7-واکنش های شیمیایی شامل جابجایی اتم ها یا تغییر در شیوه اتصال آن ها در مولکول هاست . در این واکنش ها اتم ها تغییری نمی کنند.