بهجتآباد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بـِهجَتآباد نام محلهای در مرکز شهر تهران است.
محله بهجتآباد به شکل یک سهگوش در میان خیابان پهلوی (خیابان ولی عصر) و بلوار کریمخان زند و نقطه برخورد آنها در میدان ولیعهد (میدان ولی عصر)، قرار گرفته است. ساختمانهای مسکونی چندینطبقه درون این محله نیز با نام بهجتآباد معروفند. همچنین یک پارک و یک قنات در منطقه، نام بهجتآباد بر خود دارند. واژه بهجت به معنی سرور و و شادی است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تاریخچه
آبادی و بنیاد بهجتآباد در سال قحطی ۱۲۸۸ قمری به دست میرزایوسف مستوفیالممالک آشتیانی، صدر اعظم، صورت گرفتهاست.[1] بهجتآباد به نام یکی از دخترهای میرزایوسف که همسر جلالالدوله پسر مسعودمیرزا ظلالسلطان است خوانده شده.
محدوده بهجتآباد قدیم در میان جاده تهران به عباسآباد، زمینهای جلالیه، زمینهای یوسفآباد و خندق تهران ناصری قرار داشت. در بخش شمالی، زمینهای بهجتآباد در محدوده میان مجسمه فردوسی تا چهارراه پهلوی (چهارراه انقلاب امروزی) و زمینهای فیشرآباد قرار داشت.
نخست، زمینهای بهجتآباد به عنوان محل ساخت دانشگاه تهران در نظر گرفته شدهبود ولی به خاطر سیلگیر بودن زمینهای آن و عرصه کم محدودهاش، به دستور رضاشاه دانشگاه تهران را در زمینهای باغ جلالیه ساختند.[2]
در قدیم شرکت اتوبوسرانی تیبیتی گاراژی هم در بهجتآباد داشت[3].
در سال ۱۳۰۷ خورشیدی، کالج آمریکایى تهران از ساختمان قدیمی خود در خيابان قوامالسلطنه به ساختمانی نوساز در اراضى بهجتآباد کوچید.[4] و نخستين مجموعه مسكونی چندینطبقه تهران نیز مجموعه بهجتآباد بود كه در سالهاى ۱۳۴۳-۱۳۴۹ ساخته شد.[5]
[ویرایش] اماکن مهم
- شهرداری تهران
- سازمان صنایع دستی
- دانشگاه آزاد
- فروشگاه زنجیرهای قدس (کوروش پیشین)
- بازار بهجتآباد
- پارکینگ طبقاتی بهجتآباد[6]
- شرکت آب و فاضلاب
- مرکز تلفن رجایی
- بنیاد شهید
- نمایشگاه کتاب پارک پزشک
[ویرایش] منابع
- ستوده، منوچهر، جغرافیای تاریخی شمیران، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۲۶۹ صفحه، چاپ اول، ۱۳۷۴. صص۱۵۸-۱۵۹.
- راه خودرو، نقشه ویژه ترافیکی تهران (مخصوص خودرو)، تهران: ۱۳۸۳خ، ص۳۳.
[ویرایش] پانویس
- ^ محمد حسنخان اعتمادالسلطنه در رجال ایران، جلد چهارم، ص۴۹.
- ^ تاریخچه دانشگاه تهران