باکتری نفتخوار
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
[ویرایش] اهمیت
نفت یک فرآورده سمی برای سیستم های بیولوژیک است و آلوده کننده اصلی محیط زیست محسوب می‌‌شود. به علت ورود مستقیم نفت به اکوسیستم ها و به خاطر رهایی طبیعی آن از مخازن، فعالیتهای انجام شده جهت استخراج ان از مخازن و انتقال از مخازن به محل مصرف، فرآوری بیشتر در پالایشگاه و استعمال و مصرف آن به وسیله مصرف کننده نهایی، آلودگی ایجادمیشود. در صورت وقوع آلودگی در خشکی مسئله قابل حل است وبه راحتی بر طرف می‌‌شود، امااز بین بردن آلودگی دریایی مشکل است. هر معیاری که فراوانی، سطح، مدت یا شدت آلودگی سیستم‌های دریایی به وسیله نفت خام را کاهش دهد، توانایی نگهداری و استخراج آن را به عنوان منبع اولیه انرژی و مواد خام افزایش می‌‌دهد.
[ویرایش] باکتریهای نفتخوار
اخیرا باکتری های دریایی جدیدی که قادر به تجزیه آلودگیهای نفتی در محیطهای دریایی میباشند از ناحیه‌ای در نزدیکی جزیره بورکوم در دریای شمال، شناسایی شده اند. این باکتری های دریایی میله‌ای شکل، گرم منفی و هوازی اجباری بودند. این باکتری ها هیدروکربن های آلیفاتیک مختلفی مانند هیدروکربنهای آلیفاتیک خطی یا زنجیره‌ای شاخه دار و ترکیبات آروماتیک مانند تولوئن، نفتالین، فنانترن و آنتراسن (نه اسید آمینه، پروتئین ها، کربوهیدرات ها یا پلی ساکاریدها) را به عنوان تنها منبع کربن و انرژی مورد استفاده قرار می‌‌دهند. این باکتریها از نظر فیلوژنتیکی سابقه قبلی نداشته و در جنس جدیدی تحت عنوان Alcanivorax طبقه بندی شده اند. این باکتریها قادرند در NaCl با غلظت‌های ۰.۰۸-۳.۵M زندگی کنند .این میکروارگانیسم‌ها، فیزیولوژی و ترکیب سلولی غیر عادی دارند. کوچک بوده،حجم آنها۰.۲ میکرو متر مکعب است و سیتوپلاسم رقیقی دارند. این باکتریها فقط نصف تعدادپروتئینهای بیان شده به وسیله E.Coliرابیان می‌‌کنند. ژنوم آنهانسبتاً کوچک است(mb۳-۴) و فقط۱-۲ اپرون rRNA را دربر می‌‌گیرد.
