بار الکترون
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نخستین انداره‌گیری دقیق بار الکترون توسط رابرت میلیکان در 1909 انجام گرفت. در آزمایش میلیکان، در اثر برخورد پرتوهای ایکس با مولکول‌های تشکیل دهندهٔ هوا الکترون‌ها تولید می‌شوند. قطره‌های بسیار ریز روغن با گرفتن الکترون بار منفی به دست می‌آورند. این قطره‌ها میان دو صفحهٔ افقی جای می‌گیرند و جرم یک قطره با اندازه‌گیری سرعت سقوط آن معین می‌شود. وقتی که صفحه‌ها باردار می‌شوند، سرعت سقوط قطره باردار تغییر می‌کند، زیرا قطره باردار دارای بار منفی به وسیلهٔ صفحهٔ بالایی که دارای بار مثبت است جذب می‌شود. مقدار بار صفحه‌ها را می‌توان طوری تنظیم کرد که قطره‌های روغن به صورت معلق باقی بماند و سقوط نکند. بار روی قطرهٔ روغن را از روی جرم قطره و بار صفحه‌ها پس از انجام تنظیم بار می‌توان محاسبه کرد. چون قطره می‌تواند یک یا چند الکترون بگیرند، بارهای محاسبه شده با این روش یکسان نیستند و مضرب‌های ساده از مقدار واحدی هستند که بار یک الکترون فرض می‌شود.
نماد بار الکتریکی e است و مقدار تقریبی آن
1.6022x 10-19
می‌باشد. مقدار e را واحد بار الکتریکی می‌نامند.
