ایوبیان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ایوبیان دودمانی کردتبار بودند که از 1171 تا 1260/1250م در مصر و سوریه و عراق فرمانروایی کردند. پایتخت های ایشان دمشق و قاهره بود.
[ویرایش] شاخه‌های بعدی ایوبیان
- ایوبیان یمن
- ایوبیان حماه
- ایوبیان حلب
- ایوبیان حمص
- ایوبیان دمشق
- ایوبیان دیار بکر
[ویرایش] فرمانروایان ایوبی
| فرمانروا | زندگی | پادشاهی | |
|---|---|---|---|
| 1 | الناصر صلاح الدين أبو المظفر يوسف بن أيوب | 1137-1192 | 1174-1192 |
| 2 | العزيز عماد الدين أبو الفتوح عثمان بن صلاح الدين | ....-1198 | 1192-1198 |
| 3 | المنصور ناصر الدين محمد بن العزيز | ....-.... | 1198-1200 |
| 4 | العادل سيف الدين أبو بكر أحمد بن أيوب | ....-.... | 1200-1218 |
| 5 | الكامل ناصر الدين محمد بن العادل | ....-.... | 1218-1238 |
| 6 | العادل سيف الدين أبو بكر بن الكامل | ....-.... | 1238-1240 |
| 7 | الصالح نجم الدين أبو الفتح أيوب بن الكامل | ....-.... | 1240-1249 |
| 8 | المعظم توران شاه بن نجم الدين | ....-.... | 1249-1250 |
| 9 | عصمة الدين أم خليل شجرة الدر* | ....-.... | 1250-1250 |
[ویرایش] منبع
ویکی‌پدیای عربی.
