آفتابه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آفتابه وسیله‌ای است برای ریختن آب. نام آفتابه دگرگون‌شده واژهٔ آب‌تابه است. تابه به معنی گونه‌ای ظرف است (مقایسه کنید با ماهی‌تابه). از لحاظ شکل شبیه به کوزه است با این تفاوت که لوله‌ای به بدنه آن متصل است.
آفتابه‌ها در گذشته بیشتر به همراه لگن برای شستن دست پیش و همچنین پس از غذا خوردن استفاده می‌شده و امروزه بیشتر در توالت‌های ایرانی کاربرد دارد. آفتابه را لولهنگ نیز نامیده‌اند.
ضرب‌المثل‌هایی نیز در مورد آفتابه وجود دارد، مانند:
- «آفتابه لگن هفت دست، ولی شام و نهار هیچی» که کنایه از کاری است که در آن به حواشی بیشتر از اصل پرداخته شود.
--بهمن غبرائی ۲۲:۰۹, ۸ آوریل ۲۰۰۶ (UTC)
