آجر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

آجُر یکی از مصالح ساختمانی است.

در ايران از گذشته تا كنون، آجرها در اندازه‌ها گوناگون ساخته شده و بكار رفته‌اند. گاه در يك زمان، در دو جاي جدا، چند اندازة ويژه رواج داشت. برخي از اين اندازه‌ها چنين هستند:

- 8×44×44 سانتيمتر از زمان هخامنشيان

- 7.5×34×34 سانتيمتر در تاريخانة دامغان از سدة دوم كه نزديك به آجرهاي ساساني است.

- 3×17×17 سانتيمتر در ري و 3.8×20×20 در مسجد آدينه اصفهان از روزگار بوييان.

- 4×20×20 سانتيمتر در جرجان و 6×25×25 در گنبد كاووس از روزگار سامانيان و زياريان

- 6.5×26×26 سانتيمتر از روزگار سلجوقيان.

- از 18 تا 31 سانتيمتر از روزگار ايلخانيان با رنگهاي گوناگون زرد و سرخ و تيره و خاكي.

- 5.5×26×26 سانتيمتر از روزگار صفويان.

- از 23.5 تا 24 سانتيمتر از روزگار زنديان با دوگونه: 1- آجر علي‌نفي‌خاني: آجر روزگار زنديان كه بزرگ و مستطيل بوده و در لبة باغچه‌ها بكار مي‌رفته است. 2- آجر كريم‌خاني: آجرهاي روزگار زنديان كه از خام خوبي درست مي‌شده و چون خاك شيراز چندان بدردخور نبوده آنها را در لار درست كرده و مي‌پختند و اندازة آنها 23.5 تا 24 سانتيمتر است.

- 4×19.5×19.5 سانتيمتر از روزگار قاجاريان، گرچه اندازه‌هاي ديگري هم روايي بوده است.

[ویرایش] جستارهای وابسته

آجر نسوز