Νόσος του Πάρκινσον
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νευροεκφυλιστική ασθένεια της μέλαινας ουσίας,με αποτέλεσμα την προοδευτική νέκρωση νευρώνων που παράγουν ντοπαμίνη.Η έλλειψη αυτή καθ'ευατή της ντοπαμίνης είναι η αιτία των συμπτωμάτων,τα οποία είναι τρόμος(τρεμούλα),δυσκαμψία ή ακαμψία,βραδυκινησία ή ακινησία και αστάθεια.Η ασθένεια ανακαλύφθηκε το 1817 από τον James Parkinson,ιατρό.
Αντι παρκινσονικά φάρμακα: λεβοντόπα-καρβιντόπα, βρωμοκρυπτίνη, αμανταδίνη, αντιμουσκαρινικά κτλ.