Νίκος Καμπάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Νίκος Καμπάς (Μυτιλήνη 1857 -Αλεξάνδρεια 1932) ήταν ένας από τους πρώτους ποιητές της Νέας Αθηναϊκής Σχολής. Γεννήθηκε στην Μυτιλήνη, όπου τελείωσε το σχολείο, και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά την διάρκεια των σπουδών του συγκατοικούσε στο ίδιο διαμέρισμα με τον Κωστή Παλαμά. Άρχισε να δημοσιεύει τα πρώτα του ποιήματα στις εφημερίδες «Ραμπαγάς» και «Μη χάνεσαι» και το 1880 εξέδωσε την ποιητική του συλλογή Στίχοι, η οποία, μαζί με τους Ιστούς Αράχνης του Γ. Δροσίνη σηματοδοτεί την εμφάνιστη της Γενιάς του 1880. Την ίδια χρονιά όμως εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, εγκατέλειψε την ποίηση και αφοσιώθηκε στο δικηγορικό επάγγελμα. Έμεινε στην Αλεξάνδρεια ως τον θάνατό του, το 1932.