Μονή Ομπλού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Βρίσκεται στην Αχαΐα και είναι χτισμένη στο όρος Ομπλός. Χτίστηκε το 1189 και πήρε το όνομά της απο ένα εκκλησάκι που υπήρχε πρίν στον χώρο. Αυτό το εκκλησάκι κατά τον Θωμόπουλο το είχαν κατασκευάσει Αρβανίτες και ονομαζόταν "Ομπλίτ Παναγιά Κουκούρ" δηλαδή η γλυκειά Παναγιά του βουνού του κούκου. Κουκούρ σημαίνει κούκος και έτσι λεγόταν τότε και το βουνό το οποίο απο τότε πήρε το όνομα Ομπλός. Σ’ ένα έγγραφο του Μεγάλου Σπηλαίου σημειώνεται ως «Οπλους καί χυδαιότερον Ομπλους», από τη λέξη όπλο, υπόθεση αρκετά απίθανη. Άλλοι υποστήριξαν ότι μπορεί να προέρχεται από το «ομαλός» ή «Ομυαλός» συνηθισμένο τοπωνύμιο στην Ήπειρο για εδάφη με κατολισθήσεις. Στο χρονικό του Μορέως υπάρχει η φράση «Σ’ το παραπόταμον το αλφαιος, εις τόν Ομπλόν τό λέγουν». Άλλη άποψη για την ονομασία είναι πως έχει σχέση με τον πηλό, το μπηλό, Μπλός στην Ήπειρο και Μπήλια στη Ρόδο.
Στη λύση του προβλήματος συνέβαλε πολύ ο καθηγητής Ανδριώτης που σε άρθρο του το 1972 στα «Ελληνικά» υποστήριξε, πως στη λέξη οπλή (το νύχι του ζώου ή ανθρώπου, ίχνος ποδαριού, το μονοπάτι, όπως και στην Κύπρον Ομπλή) βρίσκεται μάλλον η ρίζα του αινίγματος. Άλλωστε και στο Τρίκορφο Δωρίδας, υπάρχει επίσης τοπωνύμιο Ομπλός. Άρα το όνομα έχει σχέση με μονοπάτι σε δασώδη έκταση, πέρασμα ζώων και ανθρώπων. Όσον αφορά το όνομα του βουνού Κούκουρη, ονομάζονται έτσι όλες οι θεατές προς την Πάτρα κορυφές του Παναχαικού.
Η μονή έχει καταστραφεί από όλους τους κατακτητές που πέρασαν απο την περιοχή (Τούρκοι, Ενετοί, Γερμανοί) και έχει προσφέρει τα μέγιστα σε όλες τις επαναστάσεις και τους απελευθερωτικούς αγώνες. Το 1581 έγινε Σταυροπηγιακή και το 1896 ενσωματώθηκε και έγινε μετόχι της η Μονή του Αγίου Κωνσταντίνου.Η μονή έχει εμβαδό περίπου 1800 μ. Το καθολικό της είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου, ενώ υπάρχει και εσωτερικό παρεκλήσι προς τιμήν του Αγ. Χαραλάμπους.

[Επεξεργασία] Πηγές

• Βιβλίο "Ιστορία της πόλεως πατρών" Θωμόπουλου
• [1]
• "Μεσσάτιδα" Περιοδικό Δήμου Μεσσάτιδος τέυχος 2