Λουί Αντουάν Λέον ντε Σαίν Ζιστ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Λουί Αντουάν Λέον ντε Σαιν Ζιστ (25 Αυγούστου 1767 – 28 Ιουλίου 1794) ήταν Γάλλος πολιτικός, συνεργάτης του Ροβεσπιέρου.
Από πολύ νωρίς έλαβε μέρος στην πολιτική ζωή. Το 1791 εξέδωσε το έργο του Το πνεύμα της Επανάστασης και του Συντάγματος της Γαλλίας. Το 1792 εξελέγη αντιπρόσωπος της Συμβατικής και ήταν από τους πρώτους που ψήφισε την θανατική καταδίκη του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄. Το 1793 έγινε μέλος της Επιτροπής Κοινής Σωτηρίας και προσπάθησε, μαζί με το Ροβεσπιέρο, να διαφυλάξει την Επανάσταση από τους παντοειδείς εχθρούς. Για το σκοπό αυτό στήριξε την Τρομοκρατία και εξουδετέρωσε με την γκιλοτίνα όλους τους αντιφρονούντες. Αγωνίστηκε εναντίον των Γιρονδίνων και πέτυχε την ανατροπή τους, το 1793. Ανέλαβε τη διοργάνωση της στρατιάς του Ρήνου και ύστερα της στρατιάς του Βορρά, και συντέλεσε στη νίκη στο Φλερί (1794).
Φανατικός δημοκράτης, ονειρευόταν μια δημοκρατία που να στηρίζεται στους μικρούς ιδιοκτήτες, τεχνίτες και χωρικούς. Μερικές από τις πολιτικές απόψεις του είχαν περιληφθεί στο Σύνταγμα του 1793.
Ήταν γνωστός ως ο "ωραίος Σαιν Ζιστ" και μαζί με τους Ροβεσπιέρο και Κουτόν αποτελούσε την "Τριανδρία". Στις 27 Ιουλίου 1794, συνελήφθη μαζί με τους οπαδούς του Ροβεσπιέρου και την επομένη αποκεφαλίστηκε στην γκιλοτίνα.
