Κατάστρωμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το κύριο κατάστρωμα δεξαμενόπλοιου, που χαρακτηρίζεται και "συνεχές" από πρόστεγο μέχρι επίστεγο.

Κατάστρωμα (deck) ή κουβέρτα πλοίου ονομάζεται στο πλοίο κάθε συνεχής οριζόντια επιφάνεια, που μπορεί να εκτείνεται σε όλο το μήκος του πλοίου ή να περιορίζεται σε μέρος αυτού.

Ο αριθμός των καταστρωμάτων ενός πλοίου εξαρτάται από τον τύπο ναυπήγησης και το μέγεθός του. Συνήθως διακρίνουμε στα φορτηγά πλοία, (από κάτω προς τα επάνω):

το κατώτερο κατάστρωμα (lower deck), το μέσο κατάστρωμα (middle deck), το κύριο κατάστρωμα (main deck), το ανώτερο κατάστρωμα (upper deck), το ανώτατο κατάστρωμα (weather deck) και το προστατευτικό ή αίθριο κατάστρωμα (shelter deck). Τα δύο τελευταία τις περισσότερες φορές συμπίπτουν.
Τα υπό του "κυρίου καταστρώματος", ευρισκόμενα καταστρώματα λέγονται υποκαταστρώματα και αντίθετα τα υπεράνω αυτού υπερκαταστρώματα.

Εκτός των παραπάνω βασικών ονομασιών καταστρωμάτων διακρίνονται ιδιαίτερα και το κατάστρωμα γεφύρας (bridge deck), όπου βρίσκεται η Γέφυρα (πλοίου), το κατάστρωμα εξάλλων (freeboard deck), που μπορεί να συμπίπτει με το "κύριο κατάστρωμα" και τα καταστρώματα υπερκατασκευών (syperstucture deck), (πάνω από το κύριο κατάστρωμα), τόσο στο πρόστεγο που λέγεται πρωραίο κατάστρωμα (fore deck), όσο και στο επίστεγο που λέγεται πρυμναίο κατάστρωμα (after deck).
Στα επιβατηγά πλοία διακρίνουμε το κατάστρωμα επιβατών (passenger deck) που συνήθως συμπίπτει με το κύριο κατάστρωμα και πλείστα άλλα που ονομάζονται συνήθως "όροφοι" (floors).

Το κατάστρωμα μπορεί να είναι σιδερένιο (iron deck), ξύλινο (wood deck) ή πλαστικό (fiberglass deck), επίσης και συνεχές (continnuous deck) όταν εκτείνεται σε όλο το μήκος του πλοίου, ή περιορισμένο να φέρει γερανούς (deck cranes). Όσα υλικά και εφόδια φέρονται μόνιμα σε κατάστρωμα ή γίνεται η χρήση τους σ΄ αυτά ονομάζονται εφόδια καταστρώματος (deck stores).

[Επεξεργασία] Ναυπηγική

Από ναυπηγική άποψη το κατάστρωμα αποτελεί το επάνω επίπεδο (πέλμα) της δοκού (καρίνας) του πλοίου συμβάλλοντας έτσι στη διαμήκη αντοχή της αφενός και αφετέρου στην ενίσχυση στήριξης των πλευρικών ελασμάτων, (πλευρών του πλοίου), εξασφαλίζοντας με τις διαμήκεις και εγκάρσιες φρακτές, (διαφράγματα), την στεγανότητα των εσωτερικών χώρων του πλοίου, αλλά και την στήριξη αυτών των διαφραγμάτων.
Το κύριο κατάστρωμα δέχεται διάφορες φορτίσεις που αυξάνουν από κάτω προς τα επάνω όταν μεταφέρεται υγρό φορτίο. Για τον λόγο αυτό στα δεξαμενόπλοια (tankers) η κατασκευή του καταστρώματος πρέπει να πληρεί ιδιαίτερες προϋποθέσεις.