Ιζηματογενές πέτρωμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Τα ιζηματογενή πετρώματα αποτελούνται από υλικά που έχουν συνήθως μεταφερθεί από τον τόπο προέλευσής των στο τόπο απόθεσής των, παρατηρούμενα συνήθως ως προσχώσεις.

Πολλές τέτοιες προσχώσεις παρατηρούνται στη θάλασσα και σε λίμνες, σε εκβολές ποταμών, αλλά και σε πρόποδες βουνών, σε κοιλάδες ή σε κοίτες ποταμών και λιμνών. Οι προσχώσεις αυτές προέρχονται από την αποσάθρωση πετρωμάτων που υπήρχαν προηγουμένως. Έτσι μεγάλες βραχώδεις μάζες μετασχηματίζονται σε στρογγυλεμένους όγκους μέχρι πολύ απλούστερες μάζες όπως η άμμος και η άργιλος που μεταφέρονται εύκολα από το νερό, τη βροχή, το πάγο και τον άνεμο. Στο σημείο που μεταφέρονται αποτίθενται σε στρώματα. Εκεί τα υλικά αυτά παραμένουν ευκίνητα είτε ως λάσπη ή άμμος είτε συσσωματωμένα με τη βοήθεια του χαλαζία, αβεστόλιθου, αιματίτη, λειμωνίτη κλπ όπως οι ψαμμίτες.

Άλλες ακόμη αποθέσεις ιζηματογενών πετρωμάτων σχηματίζονται με την εξάτμιση του νερού που περιέχει διαλυμένες διάφορες χημικές ουσίες όπως είναι το ορυκτό άλας, ο γύψος κλπ. Ενώ άλλα ακόμη σχηματίζονται με χημική κατακρήμνιση όπως ο ασβεστόλιθος.

Τα ιζηματογενή πετρώματα είναι οι κύριοι φορείς των απολιθωμάτων.