Γουλιέλμο Μαρκόνι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Γουλιέλμο Μαρκόνι (Guglielmo Marconi, 25 Απριλίου 1874 - 20 Ιουλίου 1937) ήταν Ιταλός φυσικός και εφευρέτης.
Ο Μαρκόνι θεωρείται ο θεμελιωτής των επικοινωνιών με χρήση ραδιοκυμάτων. Γεννημένος στην Μπολόνια της Ιταλίας, σπούδασε στο τεχνολογικό ινστιτούτο του Λιβόρνο και άρχισε να πειραματίζεται στην κατασκευή μίας συσκευής που θα μετατρέπει τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα σε ηλεκτρική ενέργεια.
Έτσι, 7 μόλις χρόνια μετά την ανακάλυψη των ραδιοκυμάτων από τον Χάινριχ Χερτζ, καταφέρνει τα πρώτα επιτυχή πειράματά του στην ασύρματη τηλεγραφία που έγιναν στην Μπολόνια το 1895, και το 1899 δημιούργησε έναν ασύρματο σταθμό στο Λα Σπέτζια, και σχημάτισε την εταιρία τηλεγράφων Marconi στο Λονδίνο. Το 1898 εξέπεμψε σήματα πέρα από το αγγλικό κανάλι, και το 1901 πέρα από τον Ατλαντικό. Αργότερα ανέπτυξε τον ράδιο-εξοπλισμό βραχέων κυμάτων και καθιέρωσε ένα παγκόσμιο δίκτυο ραδιο-τηλεγράφων για τη βρετανική κυβέρνηση. Μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ του 1909 για τη φυσική.
Η πρώτη αναμετάδοση φωνής πραγματοποιήθηκε το 1906 μετά από την επινόηση της τεχνικής της διαμόρφωσης από τον Καναδό μηχανικό Ρέτζιναλντ Φέσεντεν (1866-1932).
|
1901: Ρέντγκεν 1902: Ζέεµαν, Λόρεντζ 1903: Μπεκερέλ, Μαρία Κιουρί, Πέτρος Κιουρί 1904: Στρούτ 1905: Λέναρντ 1906: Τόμσον 1907: Μάικελσον 1908: Λιπμαν 1909: Μαρκόνι, Μπράουν 1910: Βαν Ντερ Βααλς 1911: Βίεν 1912: Νταλέν 1913: Kamerlingh-Onnes 1914: Λάουε 1915: Ο. Χ. Μπραγκ, Ο. Λ. Μπραγκ 1917: Barkla 1918: Πλανκ 1919: Σταρκ 1920: Γκιγιόμ 1921: Αινστάιν 1922: Μπορ 1923: Μίλλικαν 1924: Siegbahn 1925: Φρανκ, Χερτζ |
