Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Σωφρόνιος Γ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Σωφρόνιος Γ΄ γεννήθηκε στις 27 Απριλίου του 1826 στο χωριό Πρόδρομος. Γονείς του ήταν ο Παναγιώτης Ιωάννου από το Φοινί και η Χριστίνα Μιχαήλ. Σε νεαρή ηλικία έγινε δόκιμος μοναχός στη Μονή Τροοδίτισσας, όπου διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα από τον θείο του Σκευοφύλακα Χαράλαμπο. Χειροτονήθηκε Ιεροδιάκονος από τον Μητροπολίτη Πάφου Χαρίτωνα στην Ιερά Μονή Χρυσορρωγιάτισσας στις 16 Απριλίου 1842.

Κατόπιν φοίτησε στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης, στο Β' Γυμνάσιο Αθηνών, στη Ριζάρειο Ιερατική Σχολή και στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου. Επί πενταετία (1861-1865), διηύθυνε το Σχολαρχείο Λευκωσίας. Στις 28 Οκτωβρίου 1865 διεδέχθη στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο τον Μακάριο Α', ο οποίος προερχόταν επίσης από την Τροοδίτισσα.

Ο Σωφρόνιος εργάσθηκε δραστήρια για την πρόοδο της Μεγαλονήσου. Το 1871 υπήρξε υποψήφιος για τον θρόνο τον Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το 1889, όταν πήγε στο Λονδίνο για να υποβάλει υπόμνημα για τα προβλήματα του νησιού, του απονεμήθηκε το δίπλωμα του επίτιμου διδάκτορα της Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Συνέβαλε σημαντικά στην ίδρυση του Παγκυπρίου Γυμνασίου το 1893^[1].

Όταν, κατά τα τέλη Ιουλίου του 1879, έφτασε στη Λευκωσία ο πρώτος Άγγλος Ύπατος Αρμοστής της Κύπρου Υποστράτηγος Sir Garnet Joseph Wolseley, ο Σωφρόνιος, ως εκκλησιαστικός και εθνικός ηγέτης του Ελληνικού πληθυσμού της Μεγαλονήσου, τον προσφώνησε «κατά χρέος» το «ευ παρέστης», βεβαιώνοντάς τον ότι «η Κύπρος οικείται υπό λαού φιλησύχου και ευαγώγου, όστις δεν αρνείται την καταγωγήν και τους πόθους του, και επιθυμεί να εθισθή εις την οδόν την ευθείαν, εις την οδόν δηλονότι της αληθείας, του καθήκοντος και της ελευθερίας»^[2].

Πέθανε στις 22 Μαΐου του 1900.

[Επεξεργασία] Παραπομπές

↑ Κηπιάδου Β. Ιωάννου, Λεπταί Γραμμαί, Κύπρος 1894, 147-159 και Λ. Φιλίππου, Τα Ελληνικά γράμματα εν Κύπρω επί Τουρκοκρατίας, Λευκωσία, 1930, 79—80
↑ (Φ. Ζαννέττος, Β' 43-49, Λάρνακα 1912)

Αρχιεπίσκοποι Κύπρου