Άρης Βελουχιώτης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 |
Η ουδετερότητα αυτού του άρθρου αμφισβητείται. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του άρθρου. |
Ο Άρης Βελουχιώτης (27 Αυγούστου 1905 - 16 Ιουνίου 1945) (αληθινό όνομα Θανάσης Κλάρας) γεννήθηκε στη Λαμία και νέος ακόμη εντάχθηκε στo ΚΚΕ. Στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο πολέμησε ως λοχίας πυροβολικού. Το Ιανουάριο του 1942 κατόπιν έγκρισης του ΚΚΕ προωθήθηκε στο βουνό για τη συγκρότηση αντάρτικων ομάδων. Υπήρξε ηγέτης του ΕΛΑΣ (του αντάρτικου σώματος του ΕΑΜ) κατά τον απελευθερωτικό αγώνα της Ελλάδας από τους Γερμανούς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά τον εμφύλιο που ακολούθησε ανάμεσα στούς κομμουνιστές και τον εθνικό στρατό. Σημαντικό μέλος του ΚΚΕ, ήλθε σε ρήξη μαζί του εξαιτίας της άρνησής του να παραδώσει τα όπλα μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας για να συνεχίσει τον πόλεμο. Ο Βελουχιώτης και ύστερα από την σύναψη της συμφωνίας της Βάρκιζας συνέχισε την δράση του. Η δράση αυτή, η οποία έδινε βάση για κτύπημα εναντίον του ΚΚΕ, επειδή παραβίαζε τη συμφωνία της Βάρκιζας, δεν επιτρέπε καμία καθυστέρηση για την ανοιχτή καταγγελία του Άρη Βελουχιώτη.[1] Η στάση του αυτή τελικά τον οδήγησε στον θάνατο. Οι διαφορετικές απόψεις για το πρόσωπό του μέσα στην τότε ελληνική αριστερά, η απόφασή του να μην παραδώσει τα όπλα, ο επεισοδιακός του θάνατος αλλά και η εμφυλιοπολεμική του δράση και η σκληρότητα με την οποία αντιμετώπισε τους Έλληνες μη κομμουνιστές αντιπάλους του τον έκαναν μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της εποχής του.
[Επεξεργασία] Σημειώσεις
- ↑ «Το ΚΚΕ καταγγέλει ανοιχτά τον Άρη Βελουχιώτη», Εφημερίδα Ριζοσπάστης, 12 Ιουνίου 1945: «Ο σύντροφος Ζαχαριάδης μας ανακοίνωσε ότι η κεντρική επιτροπή του ΚΚΕ, αφού συζήτησε πάνω σε εκθέσεις που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις αποφάσισε να καταγγείλει ανοικτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια)».
