Paulus Diaconus
Fra Wikipedia, den frie encyklopædi
Paulus Diaconus (ca. 720 – 13. april sandsynligvis 799) også kendt som Warnefred og Cassinensis, (ie. "of Monte Cassino"), var en benediktinermunk og langobardisk historiker mest kendt for hans ufuldstændig værk Historia gentis Langobardorum.
[redigér] Referencer
- Carlo Cipolla, Note bibliografiche circa l'odierna condizione degli studi critici sul testo delle opere di Paolo Diacono (Venice, 1901)
- Atti e memorie del congresso storico tenuto in Cividale (Udine, 1900)
- Julius Sophus Felix Dahn, Langobardische Studien, Bd. i. (Leipzig, 1876)
- Wilhelm Wattenbach, Deutschlands Geschichtsquellen, Bd. i. (Berlin, 1904)
- Albert Hauck, Kirchengeschichte Deutschlands, Bd. ii. (Leipzig, 1898)
- P. del Giudice, Studi di storia e diritto (Milan, 1889)
- Ugo Balzani, Le Cronache italiane nel medio evo (Milan, 1884)
[redigér] Eksterne henvisninger
- Værker af Paulus Diaconus på Bibliotheca Augustana (på Latin)
- En engelsk oversættelse af Historia Langobardorum
Denne biografi er kun påbegyndt. Hvis du ved mere om emnet, kan du hjælpe Wikipedia ved at udvide den. |