Koppelaar

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

'n Koppelaar is 'n onderdeel van 'n enjin se dryfstelsel wat ontwerp is om die koppeling of ontkoppeling van die enjin met 'n aangedrewe apparaat te bewerkstellig.

Daar bestaan 'n groot verskeidenheid koppelaarontwerpe, maar die meeste is gebaseer op wrywingskywe wat ligweg teen mekaar of teen 'n vliegwiel gedruk word deur van vere gebruik te maak. Die veerdruk word verlig wanneer die koppelaarpedaal geaktiveer word en dus word die plate minder styf teen mekaar gedruk en kan dus vryelik roteer. 'n Nat koppelaar is gedompel in smeerolie om die oppervlaktes skoon te hou en te verkoel, wat verhoogde werkverrigting en langer leeftyd meebring; by ' n droë koppelaar is die vloeistof natuurlik afwesig.

In 'n kar word dit deur die linkerkantste pedaal beheer deur van 'n hidroliese stelsel of 'n kabel gebruik te maak om die pedaal en die koppelaarmeganisme aan mekaar te verbind. Wanneer daar geen druk op die pedaal uitgeoefen word nie beteken dit dat die koppelaar gekoppel is en wanneer die pedaal gedruk word, word die plate van mekaar ontkoppel om die bestuurder toe te laat om ratte te wissel. Wanneer die regterkanste pedaal (versneller) getrap word terwyl die koppelaarpedaal gelos word, is die plate geneig om vinniger te verweer weens die groter verskil in relatiewe snelheid tussen die plate. Sommige bromponies het 'n outomatiese koppelaar wat gebruik maak van sentrifugale krag om die koppeling bó 'n sekere aantal toere te bewerkstellig.

Op die meeste motorfietse word die koppelaar deur 'n koppelaarhefboom geaktiveer en is op die linkerkantste stuurstang geleë.

[wysig] Eksterne skakel

• HowStuffWorks het 'n gedetailleerde verduideliking van die werking van 'n koppelaar.