نظریه مجموعه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نظریه مجموعه‌ها نظریه‌ای ریاضی در مورد مجموعه‌ها است. این نظریه همراه با منطق و حساب محمولات مهم‌ترین ابزار بیان اندیشه‌های اساسی ریاضی است.

[ویرایش] تاریخچه

نظریه مجموعه‌ها از اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی مطرح شد و پس از مدتی به عنواان مبانی ریاضیات جایگاه ویژه‌ای پیدا کرد. ریاضیدانان گوناگونی در تحکیم این نظریه فعالیت داشتند ولی ریاضیدان آلمانی گ.کانتور در این مورد نقش اساسی داشت. کانتور در سن پترزگ(روسیه) متولد شد. خانواده اش در طفولیت به آلمان مهاجرت کرد و در سالهای 1872 الی 1913 استاد دانشگاه هالد در آلمان بود و در این دوران آثار عمیق خود را در نظریهٔ مجموعه ها تکمیل کرد.

مهم‌ترین کار کانتور تعریف دقیقی است که او از یک مجموعه بی نهایت داده است.

[ویرایش] منبع

ظهوری زنگنه، بیژن - گویا، زهرا و ... - جبر و احتمال2/258 - 0-0055-05-964 ISBN.