Michel Houellebecq

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Michel Houellebecq, 26 Şubat 1955'te (1956 veya 1958 de olabilir) Réunion adasında doğmuş bir Fransız yazarıdır ve gerçek ismi Michel Thomas'tır. Les Particules élémentaires (Temel Parçacıklar) ve Platform romanları ile tartışmalı bir uluslararası şöhret kazanmıştır. En olumsuz eleştirilerin yanı sıra, onu yeni Fransız edebiyatının cevheri olarak gören değerlendirmeler de bulunmaktadır. Eserlerinin tarzının ve içeriğinin Kurt Vonnegut, Bret Easton Ellis ve J. G. Ballard'ı andıran yönleri bulunmaktadır. H.P. Lovecraft'tan çok etkilendiğini kendisi de dile getirmektedir.

[değiştir] Hayatı

Bir dağcı olan babası ve anestezist hekim annesinden pek ilgi görmediği anlaşılmaktadır. 6 yaşına kadar Cezayir'de anneannesi tarafından büyütülmüştür. Ardından bir komünist militan olan babannesi Henriette'e teslim edilmiş, ve babannesinin kızlık soyadı olan Houellebecq'i ileriki yıllarda yazı hayatında kullanmıştır. Fransa devletine yönetici yetiştirme geleneğine sahip Grandes écoles hazırlık sınıflarından sonra Paris'te Ziraat Mühendisliği tahsili yapmıştır. 1978'deki mezun olduğu okulda edebiyat ve film çalışmalarına katılmıştır. Ardından l’École nationale supérieure Louis Lumière'e geçerek sinema bölümünde kameramanlık eğitimi almıştır. 1981'deki mezuniyetini evlilik, çocuk, işsizlik, depresyon ve boşanma izlemiştir. Bir süre Fransa Millet Meclisi'nde bilişimci olarak çalışmıştır.

1991'de yayınladığı ilk iki şiir kitabı pek yankı uyandırmamışsa da, sonraki kitaplarının ana temaları (varoluşçu yalnızlık, liberalizme tepki ve kişilerin mahrem hayatı) bu şiirlerde görülebilmektedir.

[değiştir] Kitapları

İlk romanı Extension du domaine de la lutte (Mücadele alanının genişletilmesi) pek çok yayınevi tarafından reddedilmesinin ardından 1994'te yayınlanmıştır. Bu romanı ile çağdaş insanın duygusal analmda fakirliği üzerinde yoğunlaşmış bir grup genç yazar arasında yerini almıştır. Herhangi bir reklam kampanyasına konu edilmemiş olmasına rağmen, okurların aralarında tavsiyeleriyle ünü yayılan roman sonradan Fransa'da (Philippe Harel, 1999) ve Danimarka'da (Jens Albinus, 2002) filme aktarılmıştır.

Bir sonraki romanı Les Particules élémentaires (Temel parçacıklar), isim vererek saldırdığı tanınmış kişiler, yazarın mensup olduğu edebiyat dergisi Perpendiculaire'den 'şaibeli görüşler' suçlaması ile uzaklaştırılması ve Houellebecq'in tepkileri nedeniyle medyatik bir boyut kazanmış, çoksatanlar listesine girmiş ve İngilizce çevirisi 2002 IMPAC ödülünü kazanmıştır. Bu roman ile Houellebecq Fransa içinde ve dışında gazetelerin ve edebiyat dergilerinin aranan bir yazarı konumuna gelmiştir. İrlanda ve İspanya'da yaşamaya, dünyayı dolaşmaya başlamıştır. Bu arada sözlerini yazdığı ve şarkılarına -konuşarak- eşlik ettiği bir albüm de çıkarmıştır.

2004 yılında Flammarion yayınevinden ayrılarak güçlü Lagardère grubu tarafından kontrol edilen Fayard yayınevine 'transfer' olmuş, bu transferde Fransız yayın dünyasında pek rastlanmayan para miktarları ve şartlar (eserlerinin sinemaya uyarlanması garantisi gibi) söz konusu olmuştur. 2005 Fransız edebiyat sezonuna (Fransız yayın dünyasında 'sezon' kavramı son derece geçerlidir) La Possibilité d'une île (Bir ada imkânı) romanı ile girmiş, sezonun diğer 600 kadar kitabını medyada ve piyasada gölgede bırakmıştır.

[değiştir] Polemik

2001'de Platform romanının yayınlanması esnasında Lire edebiyat dergisine verdiği bir röportajda İslam dini hakkında kullandığı ifadeler nedeniyle (özellikle 'en aptalca din' ifadesi), Müslüman cemiyetlerini ve Fransız İnsan Hakları Derneği'ni bir araya getiren bir grup davacı kuruluş tarafından, ırkçı hakaret ve halklar arasında nefreti teşvik suçlarından mahkemeye verilmiş, ancak İslamiyet'i eleştirmenin ırkçılık olmadığı hükmüyle beraat etmiştir. Nefrete varan İslam dünyası düşmanlığı Temel Parçacıklar romanında da kendini göstermektedir ('Ne zaman bir Filistinli'nin öldürüldüğünü duysam, zevkten titriyorum!', 'Tayland'ın güneyindeki Müslüman azınlık ülkedeki fuhuş sektörü ile mücadele ederek en tatlı duygulara karşı çıkmış oluyor!' -Houellebecq uluslararası seks turizmini alenen savunmaktadır). -Bu arada oğlu ile temasını kesmiş bulunan- annesinin Müslümanlığı kabul etmiş bulunduğunu da belirtmek gerekir.

[değiştir] Eserleri

Contre le monde, contre la vie, (H. P. Lovecraft üzerine denemeler), Éditions du Rocher (1991)
Rester vivant, méthode, La Différence (1991)
La Poursuite du bonheur, şiirler, La Différence (1992)
Extension du domaine de la lutte, roman, Maurice Nadeau (1994)
Le Sens du combat, poèmes, Flammarion (1996)
Interventions, recueil d’essais, Flammarion (1998)
Les Particules élémentaires, roman (prix Novembre) Flammarion (1998)
Renaissance, poèmes, Flammarion (1999)
Lanzarote, Flammarion (2000)
Plateforme, roman, Flammarion (2001)
La Possibilité d'une île, roman, Fayard (2005). Prix Interallié