อำเภอปากช่อง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
 |
คุณสามารถช่วยตรวจสอบ และแก้ไขบทความนี้ได้ด้วยการกดที่ปุ่ม แก้ไข ด้านบน กรุณาเปลี่ยนไปใช้ป้ายข้อความอื่น เพื่อระบุสิ่งที่ต้องการตรวจสอบ หรือแก้ไข ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ วิธีการแก้ไขหน้าพื้นฐาน คู่มือการเขียน และ นโยบายวิกิพีเดีย และเมื่อแก้ไขตามนโยบายแล้ว สามารถนำป้ายนี้ออกได้ |
ที่ตั้ง เป็นอำเภอแรกสุดของการเดินทางบนถนนมิตรภาพเข้าสู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ทิศตะวันออกและทิศเหนือติดอำเภอสีคิ้ว ทิศตะวันตกติดอำเภอมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรี ทิศใต้ติดอำเภอวังน้ำเขียว
การเดินทาง ระยะเวลาเดินทางโดยรถโดยสารประจำทางปรับอากาศชั้น 1 จากกรุงเทพมหานครถึงตัวอำเภอปากช่องประมาณ 2.5 ชั่วโมง สามารถขึ้นรถได้ที่สถานีหมอชิต โดยมีรถออกทุกหนึ่งชั่วโมง หรืออาจนั่งรถสายอื่นที่เดินทางเข้าสู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้เนื่องจากต้องผ่านอำเภอปากช่องทุกคัน แต่ต้องระวังเนื่องจากรถโดยสารที่มีเส้นทางยาว หรือเป็นรถด่วนจะไม่ผ่านตัวเมืองปากช่อง โดยจะวิ่งผ่านถนนสายเลี่ยงเมืองเพื่อความรวดเร็วในการเดินทางเข้าสู่พื้นที่ตอนในของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
สามารถเดินทางด้วยรถไฟได้ โดยสถานีรถไฟอำเภอปากช่องอยู่ภายในเขตตัวเมืองปากช่องสามารถเดินทางต่อไปจุดต่างๆ ได้โดยสะดวก
การศึกษา อำเภอปากช่องมีโรงเรียนมัธยมประจำอำเภอคือโรงเรียนปากช่องเป็นโรงเรียนที่รับนักเรียนเข้าศึกษาตั้งแต่ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ถึงมัธยมศึกษาปีที่6 โดยสถานที่ตั้งโรงเรียนปากช่องคือตำบลหนองสาหร่ายซึ่งห่างจากตัวอำเภอปากช่องประมาณ 2 กิโลเมตร
การท่องเที่ยว อำเภอปากช่องมีเขตติดต่อกับอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ซึ่งทางขึ้นอุทยานด้านอำเภอปากช่องเป็นถนนที่สามารถขึ้นไปถึงบริเวณอุทยานได้สะดวก เนื่องจากเขตอำเภอมีอาณาเขตติดต่อกับผืนป่าดงพญาเย็นประกอบกับเป็นที่ราบสูงสลับภูเขาทำให้สภาพภูมิอากาศโดยทั่วไปเย็น เหมาะแก่การทำปสุสัตว์ขนาดใหญ่ จึงมีฟาร์มขนาดใหญ่หลายแห่งรวมทั้งฟาร์มโคนมโชคชัยซึ่งปัจจุบันพัฒนาให้มีบริเวณที่สามารถรองรับนักท่องเที่ยวและจัดเป็นแพคเกจทัวร์เพื่อเที่ยวชมภายในฟาร์ม นอกจากนี้ยังมีฟาร์มอื่นๆ รีสอร์ท และโรงแรมอีกมาก ซึ่งสามารถรองรับนักท่องเที่ยวได้มากโดยเฉพาะช่วงวันหยุดซึ่งจะมีนักท่องเที่ยวจากกรุงเทพมหานครมาพักผ่อน ในเขตที่ติดต่อกับอำเภอสีคิ้วเป็นที่ตั้งของเขื่อนลำตะคองซึ่งมีจุดชมวิวที่สวยงาม เหมาะแก่การพักผ่อนโดยตัวเขื่อนอยู่ห่างจากตัวอำเภอปากช่องประมาณ 15 กิโลเมตร ตำบลกลางดงเป็นแหล่งแวะพักเพื่อซื้อของฝากประเภทผลไม้ต่างๆ
อาชีพ ประชากรส่วนใหญ่มีอาชีพเกษตรกรรม โดยมีการเพาะปลูกพืชหลายชนิด โดยเฉพาะที่เป็นผลไม้ที่ขึ้นชื่อของอำเภอและมีการจัดงานประจำปีขึ้นทุกปีคือน้อยหน่า ส่วนพืชผลอื่นๆคือ ข้าวโพด มันสำปะหลัง อ้อย มะม่วง องุ่น ลิ้นจี่ พืชผักอื่นๆที่เพาะปลูกมากคือ มะละกอ พริก ผักชี แตงกวา ต้นหอม นอกจากนี้การทำปศุสัตว์ก็เป็นอีกอาชีพที่ได้รับความนิยม คือการเลี้ยงไก่ สุกร โคนม โดยมีโรงงานฟักไข่ขนาดใหญ่อยู่ในอำเภอ รวมทั้งมีโรงงานแปรรูปและบรรจุนมวัวทั้งเล็กและใหญ่หลายแห่ง สำหรับด้านพาณิชย์กรรม และอุตสาหกรรมหลักโดยทั่วไป ด้านพาณิชย์จะอยู่ในเขตตัวเมืองซึ่งมีเขตการค้าที่ไม่กระจุกตัว แต่จะมีที่ตั้งตามแนวถนนทั้งสองฝั่งของถนนมิตรภาพ มีตลาดในตัวเมืองเพื่อแลกเปลี่ยนสินค้าหลายแห่งแต่มีเขตติดต่อกันจนดูเหมือนเป็นแห่งเดียวกันทำให้ดูมีอาณาเขตที่มาก
