การเขียนคำทับศัพท์ตามระบบของราชบัณฑิตยสถาน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

การเขียนคำทับศัพท์ตามระบบของราชบัณฑิตยสถาน เป็นการเขียนคำทับศัพท์ระบบหนึ่งที่นิยมใช้มากที่สุดในประเทศไทย กำหนดและควบคุมโดยราชบัณฑิตยสถาน

สารบัญ

1 การเขียนคำทับศัพท์ตามระบบของราชบัณฑิตยสถาน
2 คำทับศัพท์ตามการสะกดของราชบัณฑิตยสถาน
3 การเขียนคำทับศัพท์ภาษาอื่น
4 ตัวอย่างรายการคำทับศัพท์ตามการสะกดของราชบัณฑิตยสถาน
5 ดูเพิ่ม
6 แหล่งอ้างอิง

[แก้] การเขียนคำทับศัพท์ตามระบบของราชบัณฑิตยสถาน

การทับศัพท์ให้ถอดอักษรในภาษาเดิม พอควรแก่การแสดงที่มาของรูปศัพท์ และให้เขียนในรูปที่อ่านได้สะดวกในภาษาไทย
การวางหลักเกณฑ์ ได้แยกกำหนดหลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาต่าง ๆ แต่ละภาษาไป
คำทับศัพท์ที่ใช้กันมานานจนถือเป็นภาษาไทย และปรากฏใน พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน แล้ว ให้ใช้ต่อไปตามเดิม
คำวิสามานยนามที่ใช้กันมานานแล้ว อาจใช้ต่อไปตามเดิม
ศัพท์วิชาการซึ่งใช้เฉพาะกลุ่ม ไม่ใช่ศัพท์ทั่วไป อาจเพิ่มเติมหลักเกณฑ์ขึ้นตามความจำเป็น

[แก้] คำทับศัพท์ตามการสะกดของราชบัณฑิตยสถาน

รายการคำศัพท์ต่อไปนี้ เป็นตัวอย่างการสะกดคำทับศัพท์ตามราชบัณฑิตยสถาน ที่ได้รวบรวมจากการสะกดคำทับศัพท์ ในศัพท์บัญญัติสาขาต่าง ๆ ของทางราชบัณฑิตยสถาน เช่น ศัพท์คอมพิวเตอร์ ศัพท์พลังงาน ศัพท์ประชากรศาสตร์ ศัพท์ประกันภัย ศัพท์ปรับอากาศ ศัพท์เทคโนโลยีสารสนเทศ ศัพท์ยานยนต์ และศัพท์คณิตศาสตร์ เป็นต้น นอกจากนี้ยังรวบรวมบางคำจากพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2525 อีกด้วย แต่อาจจะไม่ครบหรือครอบคลุมทั้งหมด เป็นเพียงบางส่วนที่พบเห็นบ่อย

บางคนอาจจะเห็นว่ามีหลาย ๆ คำ ที่เราใช้กันตามความเคยชิน และคิดว่าที่ถูกต้องควรจะเป็นอย่างนั้น เพราะคนส่วนใหญ่ใช้กัน ซึ่งถ้าเป็นดังนี้ ก็อาจจะทำให้รูปการสะกดคำทับศัพท์คำเดียวกัน มีหลายรูปแตกต่างกันไป ไม่เป็นไปในมาตรฐานเดียวกัน ดังนั้น หากต้องการให้มีการใช้ภาษาไทยในเรื่องคำทับศัพท์มีรูปแบบมาตรฐานหรือถูกต้องตามเกณฑ์ที่ควรจะเป็น ก็อาจจะต้องลองปรับเปลี่ยนรูปของคำบางคำที่ใช้อยู่ประจำให้เป็นรูปแบบตามหลักเกณฑ์การสะกด เมื่อใช้บ่อย ๆ ก็จะเกิดความคุ้นเคยกับรูปการสะกดของคำนั้น ๆ ไปเอง