Steve Austin
Z Wikipedii
Jeśli możesz, dodaj je teraz.
Należy w nim poprawić: Wikipedyzacja, depovizacja, wywalenie wstawek slangowych.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Steve Austin - amerykański zapaśnik
W 1989 roku Austin mieszkał w Teksasie i zarabiał przekładając ładunki z ciężarówek na pokład statku.
Jego kariera footballowa na North Texas State University skończyła się i praca w porcie była jego jedyną okazją do zarabiania pieniędzy. Mimo pracy Steve fascynował się wrestlingiem, zawsze marzył, aby pojechać do Sportatorium w Dallas, gdzie walczył Von Erichs. Uwielbiał oglądać Paul Boesch's Houston Wrestling w telewizji. Pewnego dnia Steve przyszedł do szkoły gdzie zapasów uczył Chris Adams. Steve wstąpił do wrestling school i pięć miesięcy później, w 1990 roku stoczył swój pierwszy profesjonalny pojedynek w federacji WCCW (World Class Championship Wrestling). Adams i Austin, jego uczeń powoli zaczęli odnosić sukcesy na ringu.
W 1991 roku Stunning Steve Austin trafił do World Championship Wrestling (WCW), gdzie podpisano z nim kontrakt. W 1991 roku, 3 czerwca Steve stoczył pierwszą walkę o tytuł mistrza TV (Television Title) z Bobbym Eatonem, którą wygrał, drugi raz tytuł TV zdobył pokonując Barry'ego Windhama 23 maja 1992. Dwukrotnie Steve wywalczył tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych (United States Title) w walce z Dusty Rhodesem w Starrcade 1993 i Ricky Steamboatem w Fall Brawl 1994. Jednak najlepszą karierę w WCW Austin zrobił występując w tag teamie razem z Brianem Pillmanem.
Jako Hollywood Blonds Steve i Brian stali się jednym z najbardziej popularnych tag teamów błyskawicznie sięgając po tytuł w walce z Ricky Steamboatem i Shanem Douglasem. Kiedy jednak duet się rozpadł Austin nie cieszył się już tak ogromną popularnością i został zwolniony telefonicznie w trakcie trasy WCW po Japonii.
Po krótkim występie w ECW, w 1995 roku Steve podpisał kontrakt z WWF. Na początku Steve występował jako Ringmaster, a jego menadżerem został Ted Dibiase. To jednak nie trwało długo i Austin stał się neutralnym zawodnikiem.
Pierwszym prawdziwym suckesem Steve'a w WWF było wygranie King of the Ring w 1996. W trakcie koronacji Stone Cold wprowadził termin 'Austin 3:16' i od tego czasu tak nazywa się 'religia' Austina. Zaraz potem Austin wpadł w konflikt z Bretem Hartem. W WrestleManii 13: Heat stoczyli krwawą walkę, którą niestety Steve przegrał. Później, w maju 1997 roku Stone Cold sięgnął po tytuł mistrza tag team razem z Shawnem Michaelsem. Jednak zawodnicy wpadli w konflikt i tytuł ten anulowano. Steve Austin został mistrzem z Dude Lovem. Tytuł musiał obronić w walce z Owenem Hartem i British Bulldogiem.
Ponadto w King of the Ring 1997 Steve stoczył fascynującą walkę z HBK, która zakończyła się po czasie i nie uznano zwycięzcy. W sierpniu '97 w SummerSlam: Hart & Soul koniec kariery Steve'a był bliski. W trakcie pojedynku o tytuł mistrza Intercontinental Owen Hart wykonał Austinowi Piledriver i po tym ciosie Stone Cold odniósł kontuzję, ale zdołał pokonać Owena i został nowym mistrzem IC.
Swój udany powrót w Survior Series 1997: Gazg Rulz uwieńczył zdobyciem tytułu mistrza IC pokonując kolejny raz Owena Harta w jego rodzinnym kraju. Niedługo Austin cieszył się tytułem. W DeGeneration X: In Your House (grudzień '97) wygrał z The Rockiem, ale właściciel WWF - Vince McMahon dopatrzył się oszustwa, bowiem Steve zaatakował głównego sędziego, a zastępca nie miał prawa odliczać. Austin musiał oddać pas Rockowi. Wtedy zaczął się konflikt Austina z Vincem.
Droga do zdobycia tytułu mistrza WWF rozpoczęła się, kiedy w Royal Rumble 1998: Pain Austin wyeliminował 29 gwiazd i otrzymał szansę powalczenia o pas mistrzowski w WrestleManii XIV. Wcześniej Stone Cold popadł w konflikt z Mikiem Tysonem i w Raw doszło do szarpaniny gwiazdy WWF z zawodowym bokserem. Mimo to w WrestleManii XIV: DX-raited, w Bostonie Tyson stanął po stronie Austina i Stone Cold pokonał Shawna Michaelsa zdobywając swój pierwszy, jakże ważny pas mistrza federacji WWF.
Konflikt Vince'a McMahona z Austinem bardziej się zaostrzył. Steve nie był idealnym mistrzem dla szefa WWF, który robił wszystko aby zabrać Austinowi pas. W Unforgiven: IYH Austin stoczył pojedynek z Dude Lovem, przy ringu stał Vince. Walkę wygrał Stone Cold (sam odklepał do trzech) i zachował pas, pod koońcem pojedynku Austin dosyć mocno uderzył McMahona krzesłem... Konflikt Austin-McMahon-Dude Love trwa nadal. W Over the Edge: IYH dochodzi do kolejnej walki Dude Love'a z Austinem, tym razem Vince obsadził siebie w roli sędziego. Podczas walki koło ringu stał Undertaker, miał on pomóc Austinowi gdyby sytuacja przybrała nieciekawy obrót. Taker właściwie nie interweniował, rzucił tylko Brisco i Pattersona na biurko i to wszystko. Walkę tą wygrał Stone Cold. Tym razem wziął nieprzytomnego Vince'a za rękę i uderzył nią trzy razy o matę... W King of the Ring 1998 w krwawym pojedynku z Kanem, Steve stracił tytuł mistrza, ale nie na długo. Nazajutrz w Raw Is War, Austin zażądał rewanżu i wykorzystał szansę, pokonał przeciwnika i odzyskał pas mistrzowski zostając mistrzem WWF po raz drugi.
Przez prawie miesiąc Stone Cold posiadał też tytuł mistrza tag team z Undertakerem, zdobyty w Fully Loaded: In Your House (lipiec '98), z którym później popadł w konflikt, finał feudu miał miejsce w kolejnej PPV.
W pojedynku w SummerSlam 1998: Highway to Hell Austin nie dał szans Undertakerowi i nie oddał tytułu. Wtedy Vince McMahon nie tylko chciał odebrać pas Steve'owi, ale także za wszelką cenę zniszczyć go. Plan Vince'a udał się i Steve stracił pas w walce trzech przeciwników w Breakdown: IYH, kiedy przegrał z Undertakerem i Kanem. Walka zakończyła się w taki sposób, że Kane i Taker w tym samym czasie spinowali Austina. Nie było wiadomo komu przyznać pas, więc Vince zawiesił tytuł mistrzowski na miesiąc jednocześnie pozbawiając go Austina. The Texas Rattlesnake za wszelką cenę chciał odzyskać jeszcze raz tytuł, ale McMahon nie dał szansy na rewanż. Stone Cold był sędzią w walce Kane vs. Undertaker w Judgment Day: IYH, tam jednak również postawił na swoim. Zwycięzcą walki ogłosił siebie. Vince wywiązał się z założonego wcześniej obietnicy, która mówiła, że jeżeli Austin jako sędzia nie ogłosi w PPV nowego mistrza WWF lub w jakikolwiek sposób będzie próbował ingerować w walkę to Vince go wyrzuci z WWF. No i Austin wyleciał z WWF. Jednak nie na długo, a dokładniej na kilkanaście godzin, ponieważ w poniedziałek w Raw syn VinMana, Shane McMahon, jako współwłaściciel WWF podpisał nowy kontrakt dla Austina.
W Survivor Series 1998: Deadly Game Stone Cold ponownie został ofiarą planu Vince'a. Tym razem Shane McMahon sprawił, że Steve odpadł w turnieju o tytuł mistrza, przegrywając z Mankindem w półfinale. A wyglądało to tak - kiedy Austin miał właściwie wygraną walkę Shane odklepał do dwóch, ale nie uderzył w matę po raz trzeci tylko pokazał Austinowi double fucka... Aby otrzymać przepustkę do Royal Rumble 1999 Steve musiał stoczyć ciężki pojedynek Buried Alive z Undertakerem w Rock Bottom: IYH (grudzień '98). Austin z trudem, po ciężkiej walce pokonał przeciwnika i otrzymał prawo uczestniczenia w Battle Royal.
Niestety ponownie na drodze stanął Vince McMahon, który nie dał Austinowi wygrać Royal Rumble. 30 Man Battle Royal wygrał sam Vince. Na ringu został on i Austin, pokazał się The Rock, który odwrócił uwagę Austina co pozwoliło VinManowi wygrać. Na szczęście dzięki Shawnowi Michaelsowi, który został komisarzem WWF, Stone Cold miał okazję stoczyć walkę z Vincem w klatce w Saint Valentine's Day Massacre: IYH (luty '99). W walce obowiązywała stypulacja, która mówiła, że jeśli Austin wygra z Vincem to będzie mógł walczyć z mistrzem WWF w WrestleManii, a jeśli wygra Vince to Austin nie dostanie już szansy na walke o mistrzostwo WWF. Austin wygrał tę walkę i dostał szansę aby ponownie stać się mistrzem WWF po walce z The Rockiem w WrestleManii XV.
W WrestleManii XV: The Ragin' Climax Austin pokonał The Rock'a i pojedynek ten przeszedł do historii federacji. Stone Cold został mistrzem po raz trzeci. Następnego dnia w Raw Austin zażądał od McMahona swojego własnego pasa mistrzowskiego - Smokin' Skull Belt. Vince McMahon nie oddał mu pasa. Austin ponownie musiał walczyć z The Rockiem w Backlash: IYH i ponownie Rattlesnake okazał się lepszy od rywala. Stawką pojedynku był pas mistrzowski WWF oraz Smokin' Skull Belt, Stone Cold pokonał The Rocka i odzyskał swój pas.
Na tym nie koniec planów Vince'a i Shane'a, którzy dalej knuli intrygi aby zabrać pas Austinowi. I udało się. W Over the Edge: In Your House (maj '99) dzięki Shane'owi Stone Cold stracił pas w walce z Undertakerem. Shane podobnie jak w Survivor Series '98 pokazał double fucka Austinowi, a pod końcem pojedynku Shane oraz Vince pomogli Undertakerowi, który wykonał roll-up z zaskoczenia, następnie Shane wykonał quick count i Austin stracił pas.
Nie długo jednak Undertaker cieszył się mistrzostwem, Stone Cold został CEO w WWF (Chief Executive Officer) dzięki pomocy Lindy i Stephanie McMahon. Podczas King of the Ring 1999 Austin stoczył Handicap Ladder Match z Vince'm i Shanem McMahonem. Zwycięzca pojedynku będzie posiadał 100% władzy w rządzeniu WWF. McMahons wyrolowali nie po raz pierwszy Steve'a i stracił on swoje 50% udziałów w WWF.
W pierwszym Raw po KOTR 1999 Austin powiedział, że kiedy jeszcze był CEO, spodziewał się jakiś numerów w walce w KOTR i dlatego wyznaczył sobie wcześniej walkę o mistrzostwo w pierwszym Raw po KOTR. W tej walce Austin okonał Undertakera, poszły dwa Stunnery i Stone Cold został po raz czwarty w swojej karierze mistrzem WWF.
Vince jednak nie popuścił. Już w Fully Loaded 1999 doszło do walki First Blood / End of an Era, gdzie przy wygranej Austina Vince odchodzi z WWF TV, a przy wygranej Undertakera Stone Cold nigdy już nie będzie mógł walczyć o mistrzostwo WWF. Walkę w Fully Loaded wygrał Austin, obronił pas, a Vince chciał nie chciał musi znikać z WWF Television. Walka była na wysokim poziomie. Również w Fully Loaded Triple H wywalczył sobie prawo do walki z mistrzem WWF w SummerSlam, pokonując The Rock'a.
Po kilku emocjonujących walkach w Raw ostatecznie przeciwnikami numer 1 do walki o mistrzostwo w SummerSlam zostali Triple H i Mankind. W Triple Threat Championship Match z gościnnym sędzią, Jessie 'The Body' Venturą, podczas SummerSlam 1999: An Out of Body Expierience Stone Cold przegrał, mimo tego, że Triple H i Mankind dostali po Stunnerze. Nowym mistrzem został Mankind. W SummerSlam Austin doznał dosyć poważnej kontuzji kolana, przyczynił się do tego w dużej mierze Triple H i wygląda na to, że przez jakiś czas nie zobaczymy Austina w ringu.
Po kilku tygodniach Stone Cold wraca, pojawia się on najpierw w Smackdown, 9 września '99, kiedy to atakuje Triple H'a, następnie tydzień później w Smackdown pomaga Vince'owi pokonać Triple H w związku z czym Vince McMahon zostaje nowym mistrzem WWF. W Raw, 20 września '99, Steve przywraca Vince'a do WWF TV, a ten obiecuje mu walkę o mistrzostwo. Vince zawiesza pas Heavyweight, a Austin zmierzy się w No Mercy, 17 października '99, ze zwyciezcą walki Six Pack pomiędzy Mankindem, The Rockiem, Bulldogiem, Kanem, Triple H i Big Showem, która odbędzie się podczas Unforgiven, 26 września '99.
Zwycięzcą walki Six Pack Challenge, w której sędzią był Stone Cold i nowym mistrzem WWF zostaje Triple H. Tak więc w No Mercy odbędzie walka WWF Championship: Triple H vs. Stone Cold Steve Austin. W ostatnim Raw przed PPV Austin sprawia niezły łomot Hunterowi, który ponadto zostaje ukąszony przez grzechotnika. Podczas Smackdown, 14 października '99, okazuje się jednak, że Triple H udał tylko, że jest ukąszony i trochę obił Austina. Przychodzi czas PPV, walka jak się można było spodziewać zajebista, ale kończy się zwycięstwem Triple H'a. Do walki zamieszał się The Rock, który chciał przypierdolić Hunterowi młotem (Triple H najebał mu wcześniej), ale niechcący trafił Stone Cold'a no i Pedigree no i zwycięstwo Triple H'a.
W Raw po No Mercy Vince McMahon wyznacza main event na kolejną PPV - Survivor Series, jest to Triple Threat Championship Match pomiędzy Triple H, The Rockiem i Austinem. Przed tą PPV Austin rozpierdala w Raw Billy'ego Gunna, w Smackdown Vala Venisa oraz tydzień później wraz z The Rockiem, Kanem i Shanem, DX. Jednak podczas Survivor Series 1999 Stone Cold zostaje potrącony samochodem na parkingu, kontuzja okazuje się poważna, Austin nie jest w stanie walczyć w main evencie, zastępuje go tam The Big Show. Steve Austin od tej chwili, czyli 14 listopada, jest kontuzjowany, to chyba największa kontuzja w karierze Rattlesanke'a. Powrót Steve'a przewiduje się około WrestleManii XVI.
No i przewidywania się prawie sprawdziły, Austin po poważnej operacji, po 6 miesiącach przerwy pojawił się w WWF pod koniec kwietnia. Jednak nie będzie on odrazu walczył, możliwe, że Stone Cold stanie w ringu w okolicach KOTR 2000. No, ale w WWF TV Austin pokazał się wcześniej, a dokładniej w Smackdown, 27 kwietnia. Austin zniszczył zupełnie DX Express oraz powiedział, że w walce Triple H vs. The Rock w Backlash 2000 nie będzie stał po stronie Triple H'a, ani po stronie Rocka, tylko po własnej... No i przychodzi czas Backlash 2000, tam w main evencie Triple H'owi sekunduje VinMan, a The Rockowi Austin. Stone Cold długo się nie pokazuje, ale przy końcu walki wchodzi na ring. Rozwala Vince'a i Shane'a przy pomocy krzesła, następnie Linda McMahon przywraca pracę Earlowi Hebnerowi, The Rock wykańcza Huntera, Hebner liczy do trzech i The Great One zostaje nowym mistrzem WWF. Austin wrócił, NARESZCIE. Jest wiele osób, które uważają, że Stone Cold zrobił już wszystko i powinien już zakończyć karierę, ale według mnie i na pewno wielu fanów Austina, Rattlesnake może jeszcze spokojnie walczyć 2 lub 3 lata, a my przez ten czas zobaczymy z pewnością wiele stunnerów, dużo piwa, dużo skopanych tyłków... And that's the bottom line...
