Kunowice
Z Wikipedii
Współrzędne: 52°21'00" N 014°38'00" E
| Kunowice | |
| Województwo | lubuskie |
| Powiat | słubicki |
| Gmina | Słubice |
| Położenie | 52° 21' N 14° 38' E |
| Populacja (1998) - liczba ludności |
530 |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
95 |
| Tablice rejestracyjne | FSL |
Położenie wsi |
|
 |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Kunowice – (niem. Kunersdorf) wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Słubice.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie gorzowskim.
Wieś leży na skraju Puszczy Rzepińskiej. 530 mieszkańców (1998). Znajduje się tu graniczna stacja kolejowa na linii Warszawa-Berlin, tu też odbywała się odprawa celna i paszportowa za czasów PRL. Obecnie kontrola paszportowa odbywa się jednak w czasie jazdy pociągu pomiędzy Rzepinem a Frankfurtem nad Odrą. Za ostatnią stację kolejową w Polsce można więc uznać Rzepin, w którym na dworcu widnieje tablica z napisem: "Placówka Straży Granicznej Świecko, z siedzibą w Słubicach. Przejście Kolejowe Kunowice, obiekt w Rzepinie".
Miejsce bitwy stoczonej 12 sierpnia 1759 r., w której Prusacy, pod dowództwem króla Fryderyka II, zostali pobici przez wojska rosyjskie i austriackie, dowodzone przez Sałtykowa i Laudona.
Po II wojnie światowej zdobyte 6 lutego 1945 po kilkudniowych ciężkich bojach przez radziecki korpus pancerny.
Drzecin • Golice • Kunice • Kunowice • Lisów • Nowe Biskupice • Nowy Lubusz • Pławidło • Rybocice
Słubice • Stare Biskupice • Świecko
