Kanał Żerański

Z Wikipedii

Kanał Żerański – kanał wodny łączący Wisłę i Zalew Zegrzyński.

[edytuj] Historia

Kanał Żerański jest kontynuacją robót prowadzonych już w I poł. XIX w. Wobec odcięcia od Bałtyku przez Prusy powstał plan, aby otworzyć drogę na Bałtyk przez Narew i Niemen, które należało połączyć spławnymi kanałami. Między Warszawą a Narwią wykonano wtedy kilka odcinków. Od Bródna do Dębego – Kanał Bródnowski, od Aleksandrowa do Pilawy – Kanał Królewski. Między Narwią a Niemnem przeprowadzono Kanał Augustowski.

W 1951 r. na początku współczesnego Kanału Żerańskiego wybudowano port oraz śluzę. Dwustronna śluza między portem a Wisłą ma pokaźne wymiary i do niedawna była drugą na świecie co do wielkości i typu, po śluzie pod Asuanem na Nilu w Egipcie.

[edytuj] Opis

Kanał Żerański jest bardzo ważnym elementem żeglugi śródlądowej. Jest jedyną drogą wodną między Wisłą, a Bugiem i Narwią. Przebiega w przybliżeniu z północy na południe. Około połowa długości kanału znajduje się w granicach administracyjnych Warszawy. Z Zalewem Zegrzyńskim kanał łączy się w skrajnie południowym punkcie, z Wisłą na terenie Żerania, na południu dzielnicy Białołęka. Śluzy kanału znajdują się w Warszawie, przy samej Wiśle. Nad kanałem jest 10 mostów drogowych i 3 kolejowe.

Kanał ma też duże znaczenie lokalne. W miejscu połączenia z Wisłą jest druga co do wielkości warszawska elektrociepłownia - Elektrociepłownia Żerań. Zakład ten używa kanału zarówno jako zbiornika wody technologicznej, jak i alternatywnego (oprócz kolejowego) środka transportu do przewożenia paliwa i popiołu. Przy śluzie jest też niewielki port służący jako magazyn dla barek transportowych. Kanał jest też jednym z największych (jeśli nie największym) w Warszawie skupiskiem wędkarzy. Przez działanie elektrociepłowni woda w kanale jest zdecydowanie cieplejsza niż np. w Wiśle, dzięki czemu ilość ryb jest imponująca.