Jeleń szlachetny
Z Wikipedii
| Jeleń szlachetny | |
 Łania jelenia szlachetnego |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Gromada | ssaki |
| Podgromada | ssaki żyworodne |
| Szczep | łożyskowce |
| Rząd | parzystokopytne |
| Rodzina | jeleniowate |
| Rodzaj | Cervus |
| Gatunek | jeleń szlachetny |
| Nazwa systematyczna | |
| Cervus elaphus | |
| Linnaeus, 1758 | |
Jeleń szlachetny (Cervus elaphus) - gatunek jeleniowatych. Jego liczne podgatunki zamieszkują Europę, Azję i zachodnią część Ameryki Północnej. W Afryce żyją tylko na północy, dochodząc na południe do Sahary.
Wszystkie podgatunki jelenia szlachetnego charakteryzują się dużym porożem o okrągłym pniu i dużej liczbie odrostków. Jelenie ubarwione są zazwyczaj jednolicie, tylko młode są plamiste. Na szyi mają dłuższe włosy tworzące rodzaj grzywy. Grandle są rozwinięte słabo, siekaczy brak. Jeleń szlachetny występujący w Polsce może osiągać 2,5 m długości i wysokość w kłębie do 1,5 m. Waga dużego jelenia dochodzi do 350 kg. Jeleń szlachetny pokryty jest krótkim i przylegającym włosem. Sierść jelenia szlachetnego jest w zimie siwobrunatna, a w lecie rdzawobrunatna, wierzch głowy, szyja, podbrzusze i nogi są barwy ciemniejszej od reszty ciała. Ogon dochodzi do 15 cm długości. Poroże, chociaż zazwyczaj dobrze rozwinięte i zakończone licznymi odrostkami, nie waży dużo, od 5 do 15 kg. Samica, zwana łanią, poroża nie ma.
Zobacz też: wapiti, przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski.
